บทพิเศษของนายสนม (18+)
หนิงหลง x ซูฮวา
ตุบ!
แผ่นหลังของหนิงหลงสัมผัสกับพื้นผ้าบนเตียงแกะแกะราคาแพง
แต่เมื่อสัมผัสที่ยุบลงไปของโต๊ะกำลังบอกว่าชายตรงหน้าเธอก็กำลังก้าวขาและข้อมือลงมาเช่นกัน
นั่นมันทำให้หัวใจของหญิงสาวแทบจะหลุดออกมาข้างนอก ดวงตาสีดำของซูฮวาจับจ้องไม่สั่นไหว
หนิงหลงกลืนน้ำลายลงออย่างยากลำบาก
ในยามนี้เวลาที่เธอมีสติดีทุกอย่างจะมีก็แต่ซูฮวาที่เหมือนกับจะควบคุมตัวเองไม่ได้
เพราะพิษสุราที่เขาดื่มเข้าไปแม้จะเล็กน้อยแต่สุราก็คือสุรา
ย่อมทำให้คนเมามายไม่สามารถยั้งคิด
อย่างไรก็คงจะต้องเป็นแบบนี้เข้าสักวัน
ในฐานะของหนิงหลงและซูฮวาและเหล่านายสนมทั้งหลาย หนิงหลงรับรู้ได้ว่าอาจจะต้องเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ช้าก็เร็ว
การร่วมหอกับชายมากหน้าหลายตาสำหรับที่นี่มันเป็นเรื่องปกติ
หนิงหลงสูดลมหายใจเข้าท้องแล้วครุ่นคิดในหัว
หากเธอผลักซูฮวาออกไปนั่นจะสิ่งเป็นการตอกย้ำหัวใจของเขาเข้าไปกันใหญ่
รึว่านี่.....จะเป็นแค่ทางออกเดียวของเรื่องนี้จริงๆน่ะหรือ!!?
“ซูฮวา...เจ้าเมาเกินไปแล้วนะ”หนิงหลงยกมือขึ้นปกริมฝีปากของเขาเอาไว้
“ตัวข้าที่เมามายเช่นนี้
ทำให้ท่านไม่พอใจอย่างนั้นหรือองค์หญิง?”
“อะ...เปล่า
ข้าไม่ได้ไม่พอใจแต่ว่า....”
ในตอนนั้นเองซูฮวาคว้าข้อมือทั้งสองของหนิงหลงเอาไว้อย่างเบามือ
ก่อนที่เขาจะก่อนแรงกดฝ่ามือคู่นั้นไว้บนเตียงเหนือศีรษะของหนิงหลง
ตุบ!
“องค์หญิงรังเกียจจุมพิตหรือขอรับ...?”น้ำเสียงที่เศร้าสร้อยของซูฮวาเปล่งออกมาจากลำคอของเขาอย่างเบาบาง..
“...ไม่...ข้าไม่ได้รังเกียจ...”หนิงหลงพูดออกไปโดยหวังไม่อยากให้เขาต้องคิดมาก
ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ว่าเขาเป็นคนที่ชอบคิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้อยู่แล้วก็ตาม...
“ถ้าเช่นนั้น...”
“...!!”
ชายหนุ่มค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้
ดวงตาของหนิงหลงสะท้อนใบหน้าของหนุ่มรูปงามตรงนั้นและในวินาทีต่อมานั้นสัมผัสที่อ่อนนุ่มดั่งกลีบดอกไม้ก็บรรจบลงมาที่ริมฝีปากของเธอ
ฝ่ามือของหนิงหลงเกร็งขึ้นในทันใดแต่ไม่นาน
ความตื่นเกร็งก็แปรเปลี่ยนเป็นอารมณ์คล้อยตาม สัมผัสของจุมพิตที่ลุกซึ้งและหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้ง
กลิ่นของสุราอ่อนๆลอยมาแตะจมูกทีละนิด ทั้งที่คอสุราอย่างเธอไม่เคยจะเมามายง่ายๆ
แต่เหตุใดเล่าเพียงกลิ่นสุราและรสของจูบนี้กำลังจะทำให้ความคิดปั่นป่วน...
....ราวกับเป็นผู้เมามายเสียเอง
อาภรณ์สตรีที่งดงามถูกเปลื้องออกจากกายราวกับเกสรที่กลีบแย้มบาน
เรือนร่างที่ขาวสะอาดงดงามและรูปร่างที่อ่อนนุ่มชวนน่าสัมผัส หัวใจของซูฮวาไม่เคยเต้นแรงขนาดนี้มาก่อนในชีวิต
ตั้งแต่เด็กมาจนโตเขาเรียนรู้วิธีปรณนิบัติสตรีจาดตำราหลายต่อหลายเล่ม
ทว่าเมื่อได้พบกับกายของสตรีจริงๆ
และผู้นั้นก็ยังเป็นองค์หญิงหนิงหลงที่เขาเฝ้าฝันถึง...
เกรงว่าตัวเขานั้นจะไม่สามารถหยุดยั้ง...ความปรารถนานี้ได้อีกแล้ว
กึก!
“อ้ะ! ซูฮวา...!?”
กลีบสีชมพูสดที่นวลอกของหนิงหลงถูกสัมผัสด้วยมืออันเย็นเฉียบ
ด้วยความตกใจเธอจึงเผลอร้องเสียงหลงออกมา เสียงที่กับนกร้องนั่นทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มปะทุออกมาอย่างรุนแรง!!
“องค์หญิง...ข้า...!!”
“...ซะ...ซูฮวา!! อย่าเพิ่งสิ!”
ท่อนขาที่ไร้การป้องกันถูกแยกออกมา
ปลายเท้าขาวโผล่พ้นออกมาจากชายผ้า พร้อมกับจังหวะหัวใจที่เต้นระรัว ร่างกายของเธอตอบรับทุกสัมผัสอย่างซื่อตรง
ปลายนิ้วที่แข็งแรงขยับในบริเวณที่อ่อนไหวอย่างช้าๆพร้อมกับเสียงกลืนน้ำลายของเขา...
“....องค์หญิง...ได้โปรดให้อภัยข้าด้วย”
“...อะ!...ช้าก่อน..ซูฮวา”
เรี่ยวแรงของหนิงหลงระเหยออกไปดั่งน้ำ
ความร้อนจากร่างกายของซูฮวากำลังเพิ่มมากขึ้นจนน่าตกใจ
เรียวขาของหนิงหลงถูกยกด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา ร่างกายที่อ่อนแรงต้องพลิกข้าง
กึก!!
“อ้ะ...!! ซูฮวา! ข้า...!!อื้อ!!”
เพียงร่างของเขาขยับหนิงหลงก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บทีไม่เคยชินแล่นไปทั่วร่าง
เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดหนิงหลงกำผ้าปูเตียงเอาไว้แน่น จนกระทั่งมันถูกแทนที่ด้วยผ่ามือที่ใหญ่กว่ามือของเธอ
ซูฮวาประสานมือแน่นเพื่อไม่ให้หนิงหลงกำผ้าปูเตียงจนเจ็บมือ
“...หากท่านเจ็บ ได้โปรดลงมันที่ข้าเถอะ”ซูฮวาพูดและฝากจุมพิตที่ข้างแก้มของหนิงหลงเบาๆ
“...อึก!! อ้า!”
ฝ่ามือทั้งสองประสานกันไม่มีผู้ใดปล่อยไปตลอดทั้งคืน
ไม่รู้ว่าเวลาใดเป็นเวลาใด....ก่อนที่รุ่งเช้าจะมาถึง
....ในเวลานี้....มีเพียงทั้งสองเท่านั้น...
