บทพิเศษ ของนายสนม (18+)
หนิงหลง x จินหลัน
ฝ่ามือของชายหนุ่มที่ใหญ่และหนากว่าฝ่ามือของหนิงหลงเป็นเท่าตัวค่อยๆสวมกอดเข้ามาที่เอว
ราวกับจะตรึงร่างกายของเธอไว้ไม่ให้ดิ้นหลุด เพลงจูบของทั้งสองเริ่มรุนแรงขึ้น
ภายในหัวของหนิงหลงถูกพิษของสุราทำให้มึนเมาไปในขณะนั้น
รึอาจจะเป็นเพราะพิษของอารมณ์ร้อนรุ่นในภายที่ทำให้ยากจะขัดขืน
“จินหลัน...ชะ...ช้าก่อน”หนิงหลงพยายามจะต่อต้านด้วยแรงที่มีอยู่น้อยนิด
“...องค์หญิง
ข้าขอสาบานว่าข้าจะพยายามปฏิบัติหน้าที่จองนายสนมให้ดีที่สุด”
ปะ...ปัญหามันไม่ใช่ตรงนั้นเสียหน่อย!!
หนิงหลงทำได้เพียงกู่ร้องในใจ
ไม่ได้อยู่ที่หน้าที่นายสนมแต่เป็นเพราะตอนนี้ทั้งเธอและเขาต่างเมาปลิ้นกันทั้งคู่ต่างหาก!!
“อ๊าย!!”
หนิงหลงร้องเสียงหลงออกมาทันทีที่มีสัมผัสของริมฝีปากได้รูปนั้นแตะเข้าที่ใบหูที่ร้อนแดง
ถึงขนาดที่ทำให้จินหลันต้องหยุดชะงักตกตะลึงไปชั่วขณะ
หนิงหลงเป็นพวกบ้าจี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรไม่ว่าจะส่วนไหนของร่างกายหากเข้ามาจับต้องโดนที่ไม่รู้ตัวจะเผลอสะดุ้งทุกครา
“อยะ...อย่าแตะที่หูสิ”
ตู้ม!!!
เสียงนี้คงมีเพียงจินหลันเท่านั้นที่ได้ยิน
มันคือเสียงของความอดทนอดกลั้นที่เบาบางเต็มทนได้ระเบิดออกมาภายในใจของเขา!
สตรีที่งดงามที่สุดในโลกของเขานั้นม้วยอายและกระทำทีท่าที่แสนน่ารักจนอดใจมิได้!!
ยิ่งพูดว่าอย่า...ก็เหมือนบอกให้ทำมากขึ้น!!
“องค์หญิง!”
“ว้าย!!”
เพียงชั่วพริบตานั้นหนิงหลงถูกพลิกกลับร่างให้หลับแนบกับพื้นเตียง
เธอถูกคร่อมไว้ด้วยชายหนุ่มที่หล่อเหลา
หากเป็นหญิงสาวทั่วไปก็คงจะใจเต้นแรงจนทำอะไรไม่ได้นอกจากถูกใบหน้าที่งดงามของเขาสะกดเอาไว้เป็นแน่แท้
ในตอนนี้เองหนิงหลงก็รู้สึกเช่นนั้นเธอจ้องมองใบหน้าที่เปี่ยมด้วยความปรารถนาของเขาไม่วางตา!
ในโลกเก่าของเธอนั้นเคยมีคำกล่าวไว้ว่า
‘ผู้ชายทุกคนล้วนเป็นสัตว์ป่า’
ในตอนนี้เขาเองก็คงเป็นผู้ล่าที่จับเหยื่อตัวใหญ่ได้อยู่หมัด!!
“...นี่เป็นฝันที่ดีที่สุดของข้าเอง”
“แต่นี่ไม่ใช่...อื้มมม!!”
ไม่ทันที่คำพูดสุดท้ายของหนิงหลงจะเปล่งออกไป
ริมฝีปากของเธอก็ได้ถูกประกบไว้ด้วยริมฝีปากของชายหนุ่ม
ความรู้สึกร้อนที่ปลายลิ้นทำเอาตัวเธอหมดเรี่ยวแรงไปอีกเสียแล้ว
จินหลันเขามีชั้นเชิงในการจูบมากมายขนาดนี้เชียวหรือ!? หนิงหลงรู้สึกสงสัยในความจริงข้อนี้ขึ้นมาเสียแล้ว
“จะ...จินหลัน”
เมื่อได้โอกาสพูด
หนิงหลงยกมือขึ้นมาปิดปากของจินหลันเอาไว้
เธอพยายามจะบอกให้รู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝันทว่า
ยิ่งเธอขัดขืนเท่าไรความเป็นชายในตัวจินหลันก็เกิดลุกโฉดช่วง!!
แผล่บ...
“!!!”
ปลายลิ้นอุ่นๆของชายหนุ่มกำลังขยับเคลื่อนไหวตามนิ้วของเธอ
ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นอะไรแต่วิ่งนี้กลับทำให้หนิงหลงรู้สึกอ่อนไหวมากขึ้น!
พรึ่บ...พรึ่บ..
เสื้อคลุมของจินหลันค่อยๆหลุดจากไหล่ลงไปกองกับพื้นพร้อมกับเสื้อตัวในที่ตามลงไปติดๆ
หนิงหลงเปิดตากว้างจ้องไปที่กล้ามเนื้อของบุรุษที่ซ่อนเร้นอยู่ใต้เสื้อคลุมไม่กระพริบตา
จินหลันมักจะอยู่ในห้องเสมอแท้ๆแต่ทำไมกัน
เขาถึงได้มีกล้ามเนื้อซิกแพ็คอย่างกับดาราขายเครื่องดื่มชูกำลังได้กันเล่า!!?
ร่างกายนี้ไม่ใช่ร่างกายของคนที่เอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในห้องแน่ๆ
เป็นกายที่ผ่านการขัดเกลามาอย่างดีไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง!!
“ข้าอยากจะเห็น...ร่างกายขององค์หญิงขอรับ”
“อะ...เอ๊ะ??”
แควก!!
เดี๋ยวสิ!! ทำไมเขาถึงฉีกมันออกกันล่ะ!!?
หนิงหลงมัวจะตื่นตระหนกเพราะชายที่แสนอ่อนโยนและนุ่มนวลคนนี้อยู่ๆก็ฉีกเสื้อผ้าของเธอของเป็นสองฉีกอย่างง่ายดาย!!? หนิงหลงเอามือมาบังตรงส่วนหน้าอกตัวเองไว้อย่างรีบร้อน
นะ...นี่มันอะไรกัน เขาไม่เหมือนกับจินหลันแบบปกติเลยสักนิด!!
“ขะ..ขออภัยองค์หญิง
ข้ารู้สึกออมแรงไม่ค่อยถูก แต่นี่เป็นความฝันคงไม่เป็นไร”
“มันไม่ใช่...อ๊าย!!”
ยิ่งร่างกายเปลือยเปล่าความรู้สึกของหนิงหลงก็ยิ่งไวเป็นเท่าตัว
เธอเพียงแค่ถูกสัมผัสที่เอวเล็กน้อยเท่านั้นก็รู้สึกราวกับถูกไฟฟ้าซ็อต
“องค์หญิง...ร่างกายของท่านน่าสัมผัสไปทุกส่วนเลยขอรับ”
เขาไม่ใช่เพียงพูดเปล่าๆเท่านั้น
จินหลันใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปตามร่างกายของเธอช้าๆ ทั้งหน้าท้อง
ต้นขา....และดึงมือของเธอออกอีกด้วย!!
...ชะ...ช่างงดงามอะไรขนาดนี้
จินหลันจ้องมองไปที่สตรีที่อยู่ใต้ร่างของตน
แม้ว่าเครื่องอาภรณ์จะงดงามแต่ความงามที่ปราศจากเครื่ององค์มันทำให้เขาละสายตาไปไหนไม่ได้
...อยากจะสัมผัส...อยากจะครอบครอง...อยากจะทำให้เป็นของเขาเพียงผู้เดียว
ความรู้สึกเช่นนี้คงให้องค์หญิงได้ยินมิได้
แต่หากนี่เป็นความฝันเขาอยากจะทำอะไรตามใจตัวเองสักครั้ง...
“อื้อ!! จินหลัน...อยะ...อ้า!!”
ที่เนินอกของหนิงหลงเธอรู้สึกหวิววาบเมื่อเขาโน้มใบหน้าลงมา
อีกทั้งต้นขาทั้งสองก็ถูกควบคุมด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา
หนิงหลงไร้ซึ่งพละกำลังจะต่อต้านปล่อยให้ชายผู้นี่ทำตามใจตนเอง
ภายในหัวของเธอก็ขาวโพลนจนไม่อาจคิดอะไรได้
...เธอมิได้รังเกียจ
เพียงแต่ความรู้สึกที่ไม่เคยได้รู้จัก มันกำลังท้าทายต่อความคิดในตอนนี้
มัน...รุนแรง...ร้อนระอุ...ราวกับกำลังจะถูกกลืนกินไปทั้งแบบนี้...
...ทว่าก็ยังอ่อนโยน
“องค์หญิง...อึก!!”
“อื้ม!!!”
ความร้อนที่ค่อยๆบุกรุกในกายมันเจ็บปวดแต่ก็รู้สึกดี
ทั้งลงนรกและขึ้นสวรรค์ในเวลาเดียวกัน มันเหมือนกับเปลวไฟที่ไม่มีทางดับได้
เขาไม่ลดละซึ่งความเร็วยามที่ได้ขยับกายแต่ยิ่งทวีคูณ เขาช่างเหมือนสัตว์ร้ายในคราบของลูกแกะ
ที่กำลังจะสยบมังกรสาวด้วยมือเปล่า
“องค์หญิง...!!”
“...อื้อ!! อ้า!! จะ...เจ็บ!! อ้ะ!!”
มือของทั้งสองประสานกันแน่นจนบทเพลงรักที่หนึ่งได้สิ้นสุดลง
หางตาของหนิงหลงได้เอ่อล้นด้วยหยาดน้ำตา
ในที่สุดก็จบลงแล้วสินะ..?
เธอคิดเช่นนั้นแต่มันกลับไม่...เมื่อเขาโน้มตัวลงมาจุมพิตเธออีกคราพร้อมกับเริ่มเล่นท่วงท่าแห่งรักครั้งที่สอง!!
“อ้ะ!! จะ...จินกลัน..!?”
“ข้ายังไม่อิ่มเลยนะขอรับ...องค์หญิง”
จินหลันเลียริมฝีปากขึ้น
ดวงตาของเขาช่างแวววาวสมกับที่เป็นนักล่าในค่ำคืนนี้
หนิงหลงห่อตัวสั่นเทาเล็กน้อยไม่คิดว่าเขาจะไม่มีแม้แต่ท่าทางเหน็ดเหนื่อย!!
นี่เขา...คงจะเป็นสัตว์ร้ายจริงๆเสียแล้ว!!?
