วันเสาร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

บทที่ 135 (ตอนพิเศษ) Special part – Luna x Klai(II)18+

         บทที่ 135 (ตอนพิเศษ)
Special part – Luna x Klai(II)18+   
          ตุบ!
          ไคลกระโจนเข้ามาผลักฉันลงไปนอนกับเตียงโดยที่มีเขาคร่อมกายของฉันเอาไว้อยู่ จะว่ายังไงดีล่ะ พวกเราสองคนอยู่ในสภาพที่ล่อแหลมสุดๆ ไคลก็ใส่แค่กางเกงสีดำตัวเดียว ส่วนฉันก็...ไม่อยากจะเรียกว่านี่ว่าชุดเลยให้ตายเถอะ!!
            “คะ..ไคล?”
            “ลูน่า...คงไม่ได้ใส่ชุดนั้นใครคนอื่นดู..ใช่ไหม?”
            “มะ..ไม่เลย ฉะ..ฉันใส่แค่คืนนี้เป็นคืนแรกเอง!!
            หวา..สายตาของเขาดูน่ากลัวเกินไปแล้ว!!!
            ฟุดฟิด..
            “กลิ่นชุดใหม่.. เพิ่งซื้อมาจริงๆด้วย..”เขาก้มลงดมกลิ่นที่ตรงใกล้กับผ้าปิดหน้าอก(เพราะมันดูไม่เหมือนคอเสื้อเลยสักนิด)           
           “ชะ..ใช่..เพราะงั้น...ลุกออกไปเถอะนะ ไคล..”
            “....”เขานิ่งไปสักพักแล้วอยู่ๆ..เขาก็ยิ้มที่มุมปาก!!
            “ไคล?”
            “ลูน่า...พวกเรา..เป็นคนรักกัน...สินะ?”
            อึก..
            “ใช่..”ฉันกลืนน้ำลายลงคอไปหนึ่งอึกแล้วตอบกลับไป
            “ผมอยากทำ..เรื่องที่คนรักเขาทำกัน...จะได้ไหม?”
            เรื่องที่คนที่รัก...ทำกัน?
            เรื่องที่....คนรักเขาทำกัน!!!?
            เดี๋ยวสิๆ!! มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดก็ได้!!
            วืด..
            ในตอนที่ฉันกำลังตกในห้วงความคิดของตัวเอง ไคลก็ใช้ฟันเขี้ยวของเขาดึงสายเชือกที่เป็นเพียงจุดเดียวที่รั้งชุกให้เกาะบนตัวของฉันได้ พอเขาปลดปมที่ผูกเป็นโบว์ออก ร่างกายของฉันก็ไร้ซึ่งอาภรณ์..
            รึก็คือเปลือย!!
            “...ชุดนี้น่ะ..เหมาะกับลูน่า..มากเลยนะ”
            “ระ ระ...เหรอ งั้น..ฉันขอใส่ชุดกลับ...”
            “แต่ไม่ใสอะไรเลย..ดีกว่า”
            “!!!
            ทำไมอยู่ไคลก็พูดจาลามกๆอะไรแบบนี้ออกมาได้กันล่ะเนี่ย!! ไม่ได้นะ พวกเรายังไม่ได้แต่งกัน เป็นแค่แฟนกันเฉยๆ เรื่องแบบนี้มันไม่เหมาะสมเลยนะ!!
            “หยะ..หยุดก่อนไคล..พวกเราไม่ควร...”ฉันเอื้อมมือออกไปดันหน้าของเขาให้สุดผ่ามือ
            แพล่บ..
            “อั้ย!!
            เขาจัดการกับฝ่ามือของฉันด้วยลิ้น..ขะ..เขาเลียมือของฉัน!! ไม่เท่านั้น ฉันตั้งใจ ดึงมือของแต่เขาก็จับมันค้างไว้อย่างนั้น ละ..แล้ว..เลีย..ไปทุกซอกนิ้วเหมือนกับว่ามันเป็นของหวานยังไงอย่างงั้น!!
            “อ้ะ..อย่า...ไคล..!!
            “เสียงน่ารัก...”
            “อ้าย!! หยุด...”
            “ไม่...ร่างกายของลูน่า..หวาน...อยากจะชิมอีก..”
            ชะ..ชิม!!?
            ฉันสะดุ้งกับประโยคนั้นไม่พัดสักหนึ่งก็ไม่นานก็เข้าใจว่าเขาหมายความจะยังไง ทั้งใบหู ต้นคอ หน้าอก
..รวมไปถึง
            จุ๊บ..
            “อ้ะ!!
            ต้นขา..!
            ปลายลิ้นของเขาสัมผัสไปทุกที่ๆเขาเข้าถึงได้ ฉันร้องจนหมดแรง จนไม่มีแรงจะต่อต้านอะไรได้อีกแล้ว...
            “คะ..ไคล..อย่า..”
            “ลูน่า...เชื่อใจ..ผมไหม?”
            “...อึก”
            “ผมจะ...ทำให้ลูน่าเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก..เชื่อใจผมไหม?”
            ดวงตาของเขาจ้องเข้ามาสะท้อนในนัยน์ตาของฉัน..
            ถ้าพูดด้วยเสียงจริงจังแบบนั้น...ทำไมฉันถึงจะไม่เชื่อกันล่ะ..
            “..อื้ม”ฉันตอบรับแล้วพยักเบาๆ
            “...ลูน่า..อยากจูบ...ได้ไหม?”
            “ระ..เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว..ต้องขอด้วยรึไง!?
                ไคลยิ้มแล้วค่อยๆเข้ามาจูบที่ริมฝีปากของฉัน เขากดจูบซ้ำไปซ้ำมากี่ครั้งฉันก็นับไม่ได้ แต่ที่รู้มีเพียงอย่างเดียว..
            คืนนั้น...

            ....ฉันก็ไม่ได้นอนเพราะพ่อหมาป่าคนนี้ทั้งคืน...

วันเสาร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

บทที่ 129 (ตอนพิเศษ) Special part – Luna x Lion(I) 18+

           
บทที่ 129 (ตอนพิเศษ)
Special part – Luna x Lion(I) 18+




“ถ้ามีผู้ชายขอให้เธอมานั่งบนตัก แล้วทำแบบนี้...เธอจะทำยังไงล่ะ หืม?”

“อะ..เอ๊ะ..?”

ทะ...ท่านพี่ไลออน!!?

ฉันรู้สึกตกใจมากเสียจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่อ้าปากค้างเอาไว้ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมา นี่เขากำลังล้อเล่นฉันอยู่รึเปล่า? คะ..คงแค่ล้อเล่นสินะ?

“ทะ...ท่านพี่ อย่าทำแบบนี้สิ..เจ้าคะ”ฉันหันไปผลักตัวเองให้ออกห่างจากท่านพี่... ไม่ไหวๆ รู้สึกอันตรายขึ้นมาเลย..

“แบบไหนกันละ? แบบนี้? รึว่าแบบนี้?”

จุ๊บ..

ท่านพี่จูบที่หลังต้นคอของฉันเบาๆ ฉันตกใจจนเผลอตกใจจนสะดุ้งแรงๆ นะ..น่ะ..นี่มันอะไรกัน?? ทะ..ท่านพี่อยู่ๆก็ทำตัวแปลกๆ

“ท่านพี่คะ ฉันถามจริงๆเถอะนะคะ นี่โกรธฉันอยู่ใช่ไหมคะเนี่ย?”

“ไม่ได้โกรธ...”ดูยังไงก็เหมือนโกรธกันอยู่ชัดๆเลยนะคะ!!

“ถะ..ถ้าอะไรที่จะทำให้ท่านพี่อารมณ์ดีขึ้น ฉันจะทำนะคะ”ท่านพี่ไลออนตอนโกรธน่ะน่ากลัวสุดๆไปเลยล่ะ ฉันไม่อยากจะเสี่ยงหรอกนะ..

พอฉันพูดออกไปแบบนี้ท่านพี่ก็ชะงักหยุดไปสักพัก... อะไร... นี่ฉันพูดอะไรผิดไปรึเปล่านะ?

“จะทำ..ทุกอย่างจริงๆน่ะเหรอ?”ท่านพี่ไลออนยกตัวของฉันขึ้นเบาๆ ให้ฉันหัวตัวเองไปในทิศทางที่สามารถเห็นหน้าเขาได้

“อะ..เอ่อ ชะ..ใช่ค่ะ”

ท่านพี่ไลออนยิ้มที่มุมปาก ฉัน..ไม่เคยเห็นเขาสีหน้าแบบนั้นมาก่อนเลย.. จะว่ายังไงดีล่ะ มันหายากนะที่ท่านพี่ไลอนนจะยิ้มบางทีก็ยิ้มเพราะว่าโกรธเลยพยายามข่มใจเอาไว้ด้วยรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มนี่..มันให้ความรู้สึกที่แปลกออกไป..

ก๊อกๆ!!

เสียงเคาะจากประตูจากหน้าห้องดังขึ้น แย่แล้ว..ถ้าเกิดมีใครมาเห็นสภาพแบบนี้มีหวังต้องเข้าใจผิดกันแหงๆ!!

!!!?

ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก แม้แต่ฉันเองยังแทบมองไม่ทัน ท่านพี่ไลออนผลักตัวของฉันลงกับพื้นแล้วมุดตัวเองกับฉันเข้าไปในช่องวางใต้โต๊ะไม้มีน้ำตาลที่มีฉากกั้นไม้อยู่รอบๆ ทะ..ถึงมันจะเป็นโต๊ะที่กว้างขวางพอตัว แต่กระนั้นมาอั้นกันอยู่แค่สองคนแบบนี้..มันอึดอัดนะคะท่านพี่!!

“ทะ..ท่านพี่..”ฉันเรียกท่านพี่ด้วยเสียงที่เบาและค่อยกว่าปกติ ทะ..ทำไมถึงอยู่ๆก็นึกอย่าเข้ามามุดใต้โต๊ะแบบนี้ล่ะค่ะ... อีกอย่างมะ..มีคนเคาะประตูเรียกอยู่ไม่ใช่รึไงคะ?

แกร๊ก..

“ท่านไลออน..กระผมลืมมอบของฝากมาให้..ท่าน อะ..ไม่อยู่หรอกเหรอ แปลกจัง..”

คะ..คุณเลขา!!?

เสียงของคุณเลขาดังแว่วมาจากที่ไกลๆ นะ..นี่เขายังไม่กลับไปอีกเหรอ!!?

“..ชู่”ท่านพี่ไลออนเอานิ้วชี้แปะที่ริมฝีปากของฉัน

“...อึก..”

ฉันกลืนน้ำลายลงคอไปอย่างเงียบๆ เสียงฝีเท้า ตึก ตึก ตึก มันค่อยเข้ามาใกล้ๆฉันทุกที ฉันยิ่งทำให้หัวใจของฉันยิ่งเต้นไม่จังหวะ พอๆกับ...ใบหน้าของท่านพี่ที่ค่อยๆเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น!!?

ริมฝีปากของท่านพี่จรดกับริมฝีปากของฉัน..ในวินาทีนั้นฉันกลั้นหายใจไปโดยไม่รู้ตัว!!

นะ...นี่มัน จูบ!!?

“อืม...สงสัยท่านประธานจะพาลูน่าไปข้างนอก.. กระผมวางของเอาไว้ตรงนี้ก็แล้วกัน”

กึก..

สิ้นประโยคนั้นคุณเลขาก็วางของแล้วเดินออกจากห้องไป ขะ..เขาไม่ได้เห็นอะไร..ใช่ไหม?

ท่านพี่ถอนริมฝีปากออกไปพร้อมกับหัวใจของฉันที่เต้นรัวซะจนเหมือนกับว่ามันกำลังจะทะลุออกมา ใบหน้าของท่านพี่แดงระเรื่อขึ้นที่แก้มนิดๆ

“...ทะ..ท่านพี่ ทำไม?”

“....”

ท่านพี่ไม่ได้ตอบอะไร เขาเพียงแค่มองฉันสายตาที่เข้าใจยาก.. เหมือนกับว่าเขาอยากจะพูดอะไรบาอย่างแต่ก็ไม่มีเสียงใดๆออกจากปากของเขาเลย

“ทะ...ท่านพี่คงจะทำงานหนักเกินไป ยะ..ยังไงท่านพี่ไปพักผ่อนก่อนนะคะเจ้าคะ..”

ฉันพยายามคิดในแง่ที่ดีเข้าไว้ก่อน ถึงท่านพี่ไลออนจะดุยังไงท่านพี่ก็เป็นท่านพี่ที่ยอดเยี่ยมและใจดีมาก บางที...บางทีเขาอาจจะเจองานเอกสารมากเกินไปจนสมองเหนื่อยล้าก็ได้ เลยทำตัวแปลกๆ..

“อา...นั่นสินะ..”

ท่านพี่ยอมรับโดยง่าย..นั่นไงว่าแล้วเชียวว่าท่านพี่จะต้องทำงานหนักเกินไป...

....

ตุบ!

เอ๋!!?

เดี๋ยวก่อนนะ..

ฉันขอย้อนความไปเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ฉันยื่นข้อเสนอให้ท่านพี่ไปนอนพักผ่อนซึ่งเขาก็เหมือนว่าจะไปพักผ่อนตามที่ฉันบอก แต่แล้วท่านพี่ก็เปิดตู้หนังสือข้างๆ ที่จริงๆแล้วมันไม่ใส่ตู้หนังสือธรรมดา มันเป็นทางไปสู่ห้องลับ

จะเรียกห้องลับก็ไม่ถูกต้องเรียกว่าห้องนอนเสียดีกว่า ภายในประตูลับนี่คือห้องนอนขนาดใหญ่ที่ดูโอ่อาและหรูหรามาก ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมท่านพ่อถึงไม่ต้องกลับบ้าน กลางห้องมีเตียงสีขาวขนาดใหญ่ มันใหญ่กว่าเตียงที่ห้องของฉันเสียอีก พื้นห้องก็เป็นกระเบื้องแก้ววิบวับ..

ในตอนที่ฉันกำลังชื่นชมความงามของห้องลับนี่ ท่านพี่ช้อนตัวของฉันขึ้น แล้วพาฉันมาวางไว้บนเตียง!! เอ๋!? ไม่ใช่ว่าท่านพี่จะนอนเหรอเจ้าค่ะ!!?

“...ทะ..ทะ ท่านพี่?”ฉันเรียกเขาด้วยเสียงที่สั่นเครือ

“ลูน่า...เธอนี่...ยังใจดีไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะ..”ท่านพี่ถอดเสื้อนอกของตัวเองออกแล้วค่อยๆขยับเข่าเข้ามาใกล้ฉัน ส่วนตัวฉันก็ขยับตัวหนีขึ้นไปที่หัวเตียงเรื่อยๆด้วยความระแวง

“มะ...ไม่ชอบเหรอคะ?”

“ไม่หรอก... ฉันรักความใจดีของเธอที่สุดเลยล่ะ”หมดซึ่งหนทางจะไปต่อแล้ว ท่านที่กดไหล่ของฉันลงกับเตียงนุ่ม... “แต่คนอื่นก็อาจจะหลงรักในความใจดีของเธอเหมือนกับฉันก็ได้”

สายตาของท่านพี่กำลังสื่อออกมาว่าที่เขากำลังพูด..ไม่ใช่เรื่องตลกหรือเรื่องล้อเล่นใดๆทั้งนั้น..เขากำลังจริงจังกับสิ่งที่พูด..

“ทั้งเสียง..ทั้งรอยยิ้ม ทั้งร่างกาย...ฉันรัก..ทุกอย่างของเธอ”

รัก...รัก!!?

“ตะ...แต่ฉันเป็น..”น้องสาวของท่านพี่นะเจ้าคะ...แม้ว่าจะ..ไม่ใช่น้องสาวแท้ๆก็ตาม

“ไม่ว่ายังไงฉันก็รัก ...ทั้งน้องสาว..ทั้งคนรัก”

“..!!”

ท่านพี่ไลออนกดจูบลงมาอย่างนิ่มนวล ในหัวของฉันยังไม่อาจประมวลคำว่ารักที่ท่านพี่พูดออกมาได้ทั้งหมด นี่เขา...พูดจริงงั้นเหรอ!!?

“อื้อ!”

ท่านพี่ใช้ปลายลิ้นแตะที่ริมฝีปากของฉัน ร่างกายของฉันสะดุ้งไปโดยอัตโนมัติ แล้วในตอนนั้นเขาก็ใช้ลิ้นเข้ามาจูบฉันอย่างเร่าร้อน ใบหน้าของฉันร้อนไปด้วยอุณหภูมิจากข้างใน

“ตอนนี้...เธอเรียนจบแล้ว ไม่ยากที่จะออกจากบ้านแล้วหางานทำ เธอเก่งเรื่องแบบนี้อยู่แล้วสินะ?..เพราะงั้น..ก็ไม่มีความจำเป็นต้องอยู่กับฉันแล้วใช่ไหม?”

“อะ...คะ...คือ”

“...เธอต้องอยู่กับฉัน...ตลอดไป”

ท่านพี่ปลดกระดุมที่รั้งผ้าคลุมของฉันออก แล้วลงมือปลดกระดุมเสื้อของฉันช้าๆ ดะ..เดี๋ยว!! เดี๋ยวก่อนสิ!! แบบนี้มันแปลกเกินไปแล้ว! จะบอกว่าท่านพี่ไม่ยอมให้ฉันออกไปข้างนอกเพราะกลัวว่าฉันจะไม่กลับบ้านมาอีกงั้นเหรอ? ตะ...แต่ทำแบบนี้มันไม่ถูก!

“อยะ...อย่าค่ะ ท่านพี่..!”ฉันดันไหล่ของท่านพี่ออกไปห่างๆ อา..แต่แรงของท่านพี่แรงชะมัดเลย ฉันผลักเขาออกไปไม่ได้เลย

“ไม่ต้องกลัว... ฉันจะไม่ให้เธอเจ็บ..”

ดวงตาของท่านพี่...เป็นสีแดงอีกแล้ว..

ฉันต้องหยุดทุกคำพูดไปทันที ไม่รู้ทำไม...ร่างกายมันไม่ยอมขยับเลย.. เหมือนกับโดนต้องมนต์สะกด

เสื้อผ้าบนตัวของฉันถูกปลดออกที่ละชิ้นอย่างช้าๆ จนเกือบจะเปลือยเปล่า ท่านพี่เองก็ถอดเสื้อของตัวเองออกเผยให้เห็นร่างกายส่วนบนที่มีกล้ามเนื้อพอดิบพอดี ผิดสีขาวราวกับหิมะ ..ท่านพี่ไลออนจะไม่ค่อยเปิดเผยร่างกาย เขามักจะใส่ชุดที่มิดชิดเสมอ ภายใต้เสื้อเขาได้อำพรางร่างกายที่ดูดีดุจปีศาจแบบนี้เอาไว้

“อะ...อยะ ท่านพี่”ฉันพยายามพูดด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี แต่แค่นี้..ก็เริ่มเหนื่อยซะแล้วสิ มันเป็นเพราะดวงตานั่นสินะ?

“...ลูน่า”แววตาของท่านพี่ไลออนเริ่มอ่อนลงแล้วกลับมาเป็นสีเขียวมรกตเข้มเช่นเดิม แรงกดดันที่มีก็เริ่มจางหายไป.. “เธอคงเกลียดฉัน...แล้วสินะ”

....คำพูดของฉันมันจุกอยู่ในลำคอไม่หมด ท่านพี่ไลออนหันตัวกลับไปนั่งที่ขอบเตียง เขามีท่าทีที่หดหูลงอย่างเห็นได้ชัด ท่านพี่...แสดงท่าทีที่แปลกไป ฉันรู้สึกได้เลยว่ามันน่ากลัว ...แต่ว่า

“มะ..ไม่หรอกค่ะ ฉะ...ฉันไม่มีวันเกลียดท่านพี่!”

....ฉันจะไม่มีทางเกลียดคนๆนี้... เขาเป็นเพียงไม่กี่คนที่คอยดูแลฉัน...เป็นครอบครัวคนสำคัญ

“ละ...แล้วก็ ไม่ได้คิด..จะไปจากท่านพี่ด้วย ฉันจะอยู่กับท่านพี่ตลอดไปเลยค่ะ!”

“ลูน่า...จริงเหรอ?”

ท่านพี่ไลออนหน้ากลับมาด้วยแววตาที่เป็นประกาย อา..ในที่สุดเขาก็อารมณ์ดีขึ้นแล้วสินะ..?

“ชะ..ใช่เจ้าค่ะ”

“ดีจัง...”ท่านพี่หันหน้ากลับมาแล้วสวมกอดฉันอย่างอ่อนโยน

“อ้ะ...”

มีอย่างอย่างที่เริ่มไม่ปกติ ฉันสัมผัสได้ถึงปลายนิ้วของใครสักคนกำลังดึงเกี่ยวสายชั้นในของฉันให้หลุดดัง เป๊าะ!

“ทะ..ท่านพี่..!!?”

“...แต่แค่นั้นไม่พอสำหรับฉันหรอกนะ..”

สิ้นเสียงนั้น ร่างกายของฉันก็ถูกกดทับลงไปกับเตียงอีกครั้ง! เขาใช้ปากดึงชั้นในส่วนบนของฉันออกไป ท่านพี่ช่างราวกับ...สัตว์ร้าย..

ไม่ว่าจะส่งเสียงห้ามรึต่อต้านใดๆก็ไม่ได้ผลกับเขาเลยสักนิด...!!

“ฉันจะอ่อนโยนกับเธอเอง”

ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ...!!



แต่มันไม่ใช่แบบนี้สักหน่อย!!


วันเสาร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

บทที่ 127 (ตอนพิเศษ) Special part – Luna x Neo (18+)



บทที่ 127 (ตอนพิเศษ)

Special part – Luna x Neo (18+)



          



“เธอน่าอร่อยกว่าไวน์พวกนี้เยอะเลยล่ะ..”

“!!!?”

ฉะ..ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม? ไม่สิๆ..ฉันไม่ใช่ของกินสักหน่อยจะดูน่าอร่อยได้ยังไงกัน เขาคงจะเมาแล้วพูดอะไรแปลกๆออกมาเหมือนทุกที..

“นะ..นีโอ นายเมาแล้วนะ”

“เมา?? นั่นสินะ..ผมดื่มไปเยอะมากเลยล่ะ”

ไม่ต้องบอกหรอกแค่เห็นซากขวดไวน์เปล่าๆพวกนั้นก็พอรู้แล้วล่ะว่าดื่มหนักขนาดไหน นั่นถ้าอาจจะเท่ากับไวน์ทั้งหมดที่ดื่มในงานเลี้ยงเล็กๆเลยนะ..?

นี่เป็นเรื่องจริงที่ฉันได้รับรู้เมื่อไม่นานมานี้.. ว่าพอเขาดื่มไวน์ไปแล้ว เขาจะไม่หยุดมันจนกว่าจะหลับ เขาติดไวน์ขนาดหนักจนไม่น่าเชื่อเลย

แต่ว่าตอนนี้..

“นีโอ นายต้องไปอาบน้ำนะ!”

..กลิ่นไวน์บนตัวเขาแรงมากเลยล่ะ

“อ่อ..นั่นสินะ..”

นีโอหันไปดมหัวไหล่ของตัวเอง ถึงเขาจะเมาอยู่ก็น่าแปลกที่เขายังมีสติดีทุกอย่าง.. พอเขาเมาที่ไรแล้วบุคลิกจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนแบบนี้เสมอเลย

“งะ.งั้นไปอาบน้ำแล้ว..พวกเราก็นอน..อ้ะ!”

ไม่ทันได้พูดจบตัวของฉันก็ถูกช้อนขึ้นด้วยท่าอุ้มแบบเจ้าหญิง เอ๊ะ..เอ๊ะๆ!?ไหงเขาอุ้มฉันเข้าห้องน้ำไปด้วยล่ะ!! นี่ฉันอาบน้ำมาแล้วนะ!

“นีโอ! เดี๋ยวสิ!”

“อะไรเหรอ?”

“คือว่า ฉันเพิ่งอาบน้ำมานะ แล้ว..แล้วก็พรุ่งนี้เราต้องออกไปแต่เช้า”

“อาบน้ำด้วยกันเถอะ”

“..หะ..ห้ะ!!?”

นีโอยิ้มหยีตาแล้วพาฉันเข้าห้องน้ำไปโดยไม่สนใจเสียงโวยวายของฉันเลยสักนิด! เขาวางฉันลงอ่างอาบน้ำทั้งๆที่ยังใส่ชุดนอนของที่พัก เพราะตัวชุดเป็นสีขาวและบางมาก แค่โดนน้ำนิดเดียวชุดก็เปียกจนแทบจะมองทะลุเห็นสิ่งที่อยู่ใต้เสื้อจนหมด

“นะ..นีโอ!!? ฉันว่านายเมาเกินไปแล้วนะ!”

“ก็..ผมอาจจะเมาไปแล้วจริงๆก็ได้ หึหึ”นีโอถอดท่อนบนของเขาลงไปกองกับพื้น หวา..เขาหุ่นดีกว่าที่เห็นภายนอกซะอีก ไม่ๆ..ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องแบบนั้น

นีโอก้าวเท้าเข้ามาในอ่างอาบน้ำทั้งที่ฉันยังนั่งอยู่ด้วย ฉันสะดุ้งเลยหันหน้าหนีเขาไปอีกทางหนึ่ง..ถะ..ถึงเขาจะไม่ได้ถอดกางเกง แต่แค่นี้ก็ทำหัวใจฉันเต้นระรัวจนถึงขั้นได้ยินเสียง ตึกตัก ตึกตัก ดังออกมาจากในอกของฉันเลย!

“ลูน่า..”นีโอสวมกอดฉันจากด้านหลัง ตัวของนีโอร้อนไปหมดแม้แต่แก้มของเขาที่ทาบอยู่บนไหล่ของฉันยังร้อนไปด้วยเลย

“อะ..อะไรเหรอ”

“ถ้าวันนี้ผมไม่ได้มาด้วย..เธอจะไปกับผู้ชายคนนั้นเหรอ?”

ผู้ชายคนนั้น...??หมายถึงจอร์เดียอย่างงั้นเหรอ?

อันที่จริงถ้าฉันมาคนเดียว ฉันก็คงจะไปกับกลุ่มของจอร์เดียนั่นแหละนะ ก็..เขาอุส่ามาชวนทั้งทีถ้าไม่ไปด้วยมันก็เหมือนกับตัดน้ำใจใช่มั้ยล่ะ?

“คือ...”

ฉันไม่รู้จะตอบยังไงดีเลย ฟังๆจากน้ำเสียงของเขาแล้ว..เหมือนเขาจะกำลังงอนฉันยังไม่ก็ไม่รู้ รึว่า..เขาจะหึง? แต่ฉันกับจอร์เดียไม่เคยเป็นอะไรกันมาก่อนนะ! อ้ะ..จะพูดแบบนั้นไปก็ไม่ถูก เพราะครั้งหนึ่งจอร์เดียเคยมาสารภาพรักกับฉันนี่ จะว่าไปตอนนั้นนีโอก็อยู่ด้วยสินะ

“อย่าไปนะ... ห้ามไป”เขากระชับกอดให้แน่นยิ่งขึ้น

“นี..โอ?”

“ผมกลัว ว่าจะโดนแย่งเธอไป..”

เสียงของนีโอกำลังสั่นเครือ.. จะ..จะทำยังไงดี ตอนนี้ฉันไม่กล้าหันไปสบตาของเขาเลย ตอนนี้ฉันต้องกำลังทำหน้าตาประหลาดๆอยู่แน่ๆ ก็..ก็ตอนนี้ทั้งใบหน้าของฉันกำลังกำลังร้อนได้ที่ ถ้าเอาไข่ดาวมาตอกใส่หน้าของฉันตอนนี้แล้วล่ะก็ มันคงจะสุกด้วยความร้อนจากหน้าของฉันแน่ๆ

“ลูน่า... ขอผมจูบได้ไหม?”

“เอ๊ะ..!? อื้อ!”

ฉันยังไม่ทันได้ตอบอะไร นีโอจับคางของฉันให้หันไปรับจุมพิตของเขาจากข้างหลัง ลิ้นเขาสอดเข้าเกี่ยวปลายลิ้นของฉันอย่างนุ่มนวล

“อึก..อื้อ!”

ในชั่วขณะที่ฉันกำลังถูกทำให้เคลิบเคลิ้มไปกับจูบ มือของนีโอก็ดึงคอเสื้อกว้างของฉันลงไปโดยที่ฉันไม่ได้ตั้งตัว เจ้าคอเสื้อนี้มันยืดได้มากถึงขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย!? ไม่สิ..แต่แบบนี้มันอันตรายเกินไปแล้ว!!

“นะ..นีโอ ฉัน..ฉันยังไม่..”

ฉันหันไปผลักตัวออกจากนีโอ ตอนนี้เราสองคนได้จ้องหน้ากันอยู่ในอ่างอาบน้ำ แก้มของเขาแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ฉันกล้าพูดเลยว่านี้ไม่ใช่นีโอในแบบปกติเลย!

“...ลูน่า.. เชื่อใจผมนะ ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุด..”

“แต่ฉันยังไม่..!! อื้อ!”

เขาไม่ปล่อยช่องโหว่ให้ฉันได้พุดเลย แถมยังรุกจูบเข้ามาอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้เขาจูบอย่างหนักหน่วงมากกว่าเดิม ฉัน...ฉัน ยังไม่พร้อม!!

แต่..ไม่ไหว ฉันอ่อนแรงลงไปเพราะจูบ และไอน้ำร้อนของน้ำในห้องนี้

“ก่อนที่...จะมีใครมาแย่งเธอไป ผมคงต้องทำให้เธอเป็นของผมซะก่อน..”นีโอยกข้อมือของฉันไปไว้ในระดับใบหน้าของเขา แล้วโลมเลียลิ้นลงที่ปลายนิ้วไปจนถึงซอกมือ

นะ...นายดูแปลกเกินไปแล้ว นีโอไม่เคยทำสีหน้าหื่นๆแบนั้นหรอกนะ!!

“แต่..”

“...ผมรักเธอมากนะ..รักมาตั้งแต่ตอนที่ยังเป็นเด็ก ตอนนี้ผมก็ยังรักเธอแค่คนเดียวมาตลอด ถ้ามีใครมาแย่งเธอไป..ผมจะต้องเป็นบ้าไปแน่ๆ”

ดวงตาของเขาจ้องลึกมาที่นัยน์ตาของฉัน คำพูดที่ดูหนักแน่กับสายตาจริงจังของเขามันทำให้ตาชั่งในความคิดของฉันมันรวนไปหมด

“...ผมรักเธอ”

“อึก..อยะ..อย่าพูดซ้ำสิ”

ฉันหันหน้าหนีออกข้างๆเพื่อหลบสายตาของนีโอ อา...ตอนนี้ใบหน้าของฉันคงจะ พิลึกพิลั่นน่าดู มันทั้งรู้สึกดีใจ อาย...แล้วก็รู้สึกแปลกๆ จนฉันไม่รู้ว่าทำหน้ายังไงแล้ว!!

“..ลูน่า ..ทำหน้าแบบนี้ น่ารักมากเลย”ทั้งๆที่ฉันพยายามหลบแท้ๆ แต่เขากลับดึงแก้มของฉันด้วยมือสองข้างให้หันกลับไปมองหน้าเขาตรงๆ อย่ามายิ้มแบบนั้นนะ!! ฉันอายจะตายอยู่แล้ว!!

“อยะ..อย่ามองสิ!!”

“..น่ารัก...”นีโอโน้มตัวลงมาขบที่ใบหูของฉัน

“อ้ะ..เอ๊ะ!? เดี๋ยวๆ..!!”

“ไม่มีเดี๋ยวอีกแล้ว”นีโอเลียริมฝีปากของเขาน้อยๆ ตอนนี้เขาราวกับสวมวิญญาณของปีศาจอยู่ก็ไม่ปาน!! “คืนนี้...ผมจะไม่ยอมหยุดง่ายๆหรอกนะ”

“!!!?”

จากนั้นเขาก็ทำแบบนู้นแบบนี้กับฉันทั้งๆที่ยังอยู่ในอ่างอาบน้ำแท้ๆ ...ละ..แล้วยัง ปะ ..ไปต่อที่เตียง ละ..แล้วก็ อ้า!! ไม่อยากพูดอีกแล้ว!!

นีโอที่อ่อนโยนแถมยังเป็นแม่ศรีเรือนหายไปไหนกัน!!



วันหลังฉันจะไม่ให้เขาแตะไวน์อีกเลย!! บ้าเอ้ยยย!!

วันศุกร์ที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2560

บทที่ 125 (ตอนพิเศษ) Special part – Luna x Jenos 18+

             
บทที่ 125 (ตอนพิเศษ)  
Special part – Luna x Jenos 18+


“มากอดกัน...แบบผู้ใหญ่ดีกว่า”

“เอ๊ะ..?”

ดะ..เดี๋ยวสิ กอดแบบผู้ใหญ่..มันคงไม่ใช่แบบที่ฉันกำลังคิดใช่มั้ย?

ฉันกำลังนอนประมวลผลจากทั้งสภาพแวดล้อมและใบหน้าของเจนอสเข้าด้วยกัน ดูท่าว่าจินตนาการของฉันมันเริ่มจะเตลิดเปิดเปิงไปกันใหญ่แล้ว!!

“ดะ..เดี๋ยวก่อนเจนอส..กอดแบบผู้ใหญ่นี่คง..จะไม่ได้..”

“เธอคิดว่ายังไงล่ะ?”เจนอสยิ้มตอบกลับมา แต่รอยยิ้มนั่นมันยิ่งทำให้สิ่งที่ฉันคิดเริ่มเข้าใกล้ความจริงมากขึ้น..!

“มะ มะ มะ ไม่ๆๆ!!”ฉันเอามือไหล่ของเจนอสออกไปห่างๆ “จะ..จะทำแบบนี้ก่อนแต่งไม่ได้น้า!”

“ไม่เป็นไรฉันไม่ถือหรอก หึหึ”

แต่ฉันถือ!!!

ฉันลุกขึ้นมานั่งแล้วถอนตัวเองไปติดกับหัวเตียง พยายามหันซ้ายหันขวาหาช่องว่างหลบหนีจนจะดิ้นหลุดได้อยู่แล้วเชียว! แต่เจ้าคนมือไวตรงหน้ากลับดันมือเข้ามากั้นตัวฉันเอาไว้ได้ในทันที สมกับเป็น...เจ้าแห่งการผลักเข้ากำแพง!! สกิลการผลักเข้ากำแพงของเจนอสเริ่มจะไวขึ้นจนน่ากลัวแล้วล่ะสิ!!

“คิดจะไปไหนน่ะ หืม??”เจนอสยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันด้วยใบหน้าดำมืด

“....อุก..”คำพูดมันจุกปากไปหมดเมื่อฉันเห็นใบหน้าของเขา

“เฮ้อ..”

แต่อยู่ๆเจนอสก็ถอนหายใจออกมา แล้วล้มตัวนอนบนต้นขาของฉัน เจนอสกอดเอวของฉันเอาไว้แน่น

“..ทำไมต้องทำให้ฉันกังวลอยู่เรื่อยเลย...”เขาบ่นออกมาเบาๆ

“ขะ..ขอโทษด้วยล่ะกัน..”

“คิดว่าขอโทษแล้วมันจะจบรึไง....”

หลังจากที่เจนอสพูดจบไปเขาก็เงียบไปสักพัก..เอ๊ะ..นี่ฉัน รอดแล้วใช่มั้ย? อยู่ๆก็รู้สึกโล่งขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลย มะ..ไม่ใช้วาฉันรังเกียจหรอกนะแต่ว่า..ขะ..ของแบบนี้ฉันอยากเตรียมใจเอาไว้ก่อนนี่นา!!

แต่เขานิ่งไปนานจัง..รึว่าเขาจะหลับไปแล้ว?

“นาย..หลับรึยัง..?”ฉันแอบสะกิดเขาเบาๆ

“ยัง..”...ก็คิดแบบนั้นเอาไว้อยู่แล้วล่ะนะ “ลูน่า...ฉัน..อยากจะถาม”

“อะ..อะไรเหรอ?”

“ฉันรู้ว่าเธอมีเหตุผลมากมายที่ต้องแต่งงานกับฉัน... แต่ลูน่า...เธอรักฉันมั้ย?”

!!!

เจนอสกอดเอวของฉันแน่นขึ้น แม้ว่ามันจะไม่ได้มากจนผิดสังเกตแต่ว่าความรู้สึกนี้.. เขา..กำลังสั่น?

“อะ..เอ่อ..”

“ในฐานะรัชทายาท ทุกคนเอาใจใส่ฉันอย่างดีไปซะหมด มีท่านพ่อที่ยอดเยี่ยม มีท่านแม่ที่แสนดี.. แต่ ฉันกลับรู้สึกว่าไม่มีใครคิดว่าฉันสำคัญจริงๆ ฉันมันก็แค่..สำคัญในตำแหน่งรัชทายาทเท่านั้น..”เสียงชองเจนอสดูเศร้าลงทันทีเมื่อพูดถึงเรื่องนี้

..อะ..เอ๊ะ..ทำไมเขาถึงไม่เคยเล่าให้ฉันฟังมาก่อนเลยล่ะ!?

“แต่ฉันก็คิด...ว่าฉันยังมีเธอที่สำคัญกับฉันที่สุดอยู่ มีเธอที่เห็นว่าฉันสำคัญจริงๆ เพราะงั้นแล้ว...ฉันอยากจะทำให้เธอมีความสุข.. ฉันรักเธอนะ..รักมาตลอด...แล้วเธอล่ะ..จะรักฉันได้มั้ย??”

“นะ..นายมันขี้โกงที่สุดเลย..”

อยู่ๆก็มาพูดแบบนี้ในเวลาแบบนี้..ละ..แล้วจะให้ฉันทำยังไงเล่า!!

ฉันยกมือขึ้นปิดใบหน้าที่กำลังร้อนฉ่า ถ้ามีใครสักคนเอาไข่มาตกใส่หน้าฉันล่ะก็ บางที่มันอาจจะสุกได้ด้วยอุณหภูมิบนหน้าของฉันเลยก็ไม่ปาน!!

“หึหึ...หน้าแดงหมดแล้ว”เจนอสดันตัวขึ้นแล้วลูบที่ข้างแก้มของฉันเบาๆ ..อุก..มือของเขาเย็นไปเลยพอมันสัมผัสกับแก้มของฉัน

“...เพราะ..นายนั่นแหละ..”

“แบบนี้ฉันจะนับเป็นคำตอบได้ไหม?”

เจนอสประคองใบหน้าของฉันเข้าไปจุมพิตอย่างนิ่วนวล เขาเลียริมฝีปากของฉันเบาๆแต่ด้วยความตกใจฉันสะดุ้งจนเผลออ้าปากออกมา เจนอสจูบแลกลิ้นอย่างดูดดื่มกับฉัน..อุก...เขา..เก่งชะมัดเลย ฉันได้แต่ตัวแข็งทื่อและปล่อยให้เขาจูบอย่างที่เขาต้องการ

ฉันรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่กำบังเคลื่อนไหวอยู่ตรงคอเสื้อของฉัน พอฉันเลื่อนตาลงมาดูก็พอว่า..กระ...กระดุมเสื้อของฉันโดนปลดออกมาหมดแล้ว!!

“..ดะ...เดี๋ยว เจนอส! อ้ะ!!”

เจนอสดึงร่างกายของฉันให้มาอยู่ที่ใต้ร่างของเขาด้วยความเร็วสูง! ตอนนี้เขาได้คร่อมตัวฉันเอาไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว!!

มะ....ไม่ใช่ว่านายจะไม่ทำมันแล้วไม่ใช่รึไง??

“ในเมื่อความรู้สึกเราตรงกันแล้ว.. เราก็มาทำให้ร่างกายเป็นของกันและกันดีกว่า..”เจนอสยกยิ้มขึ้น ใบหน้าของเขาแดงระเรื่อออกมานิดๆ เจนอสเริ่มถอดถุงมือสีขาวของตัวเองออกแล้วโยนมันไปข้างหลังอย่างไม่สนใจใยดี!!

ฉัน..ฉันว่าเรื่องนั้นกับเรื่องนี้ มันไม่เห็นจะเกี่ยวกันตรงไหนเลย!!

“ฉะ..ฉันว่ามันเร็วเกินไป..”งานแต่งของเรามันอีกตั้งหนึ่งเดือนเลยนะ!!

“..งั้นฉันจะทำช้าๆเอง ไม่ต้องกลัว”

ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น!!! บ้าเอ้ย!!!

“ตะ..แต่ว่า วันนี้ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ!!”

“หืม? อยากทำในห้องน้ำ?”

ไม่ใช่แบบนั้นโว้ย!!! แล้วทำไมต้องลากเข้าเรื่องนี้ตลอดเลยล่ะ!!?

“อื้ม..!”

เจนอสก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของฉัน ขะ...เขาแทบไม่ปล่อยช่องว่างให้ฉันได้ขยับตัวเลยสักนิด! มือของเขาซุกชนไปทั่วร่างกายของฉัน เขาปลดทั้งเสื้อนอกและเสื้อเชิ้ตข้างในออกจนหมด เผยให้เห็นชุดชั้นในสีดำของฉันข้างใน พ..เพราะว่าสีดำมันซักง่ายฉันถึงได้เลือกแต่ชุดชั้นในสีดำหรอกนะ!!

“จะ จะ จะ เจนอส คือว่าฉัน..ฉันยังไม่ได้เตรียม..ใจเลย”เสียงของฉันมันตระกุกตระกักไปหมด ก็..ฉะ..ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงนี่!!

“ไม่ต้องกังวล..ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดีเอง..จุ๊บ”เขายกหลังมือของฉันขึ้นจูบแรงๆ รอยจูบปรากฏขึ้นเป็นจ้ำๆตรงหลังมือของฉันเลยล่ะแต่ว่า..มันกลับไม่เจ็บเลยสักนิด

เขาเลื่อนมือลงไปสัมผัสเนินอกเล็กๆของฉัน มันออกจะน่าเจ็บใจที่ต้องเรียกว่ามันเล็กแต่เพราะว่าในความจริงนั้นมันก็เล็กจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาไปเรียนวิชาการปลดเสื้อในมาจากสำนักไหน แต่ว่าเขาสามารถเอามือไล้ไปตามแผ่นหลังของฉันแล้วปลดมันออกได้ในครั้งเดียว!

“อย่า..อย่ามองสิ!”ฉันรีบเอามือปิดตรงส่วนหน้าอกจิ๋วของฉัน กะ..ก็ถึงมันจะไม่มีอะไรเท่าไหร่แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่อายเวลามีคนมองมันนะ!! โดยเฉพาะ..

“ไม่ต้องอายไปหรอก ไม่ช้าก็เร็วฉันต้องเห็นอยู่แล้ว..”เจนอสยิ้มอย่างเจิดจ้าแล้วพยายามแกะมือที่เกาะตรงอกของฉันออกไป

“ตะ...แต่”แต่ฉันไม่อยากให้เห็นเร็วๆนี่!!

“งั้น...มานี่สิ..”

เจนอสดึงแขนทั้งสองข้างของฉันให้เข้ามาชิดกับตัวของเขา พอฉันลุกนั่งแล้วเขาก็บังคับให้ตัวของฉันหันหลังไปชนกับแผ่นอกของเขา!! นะ..แน่น!! ไม่สิ..ไม่ใช่เวลาจะมานึกถึงเรื่องนี้..

“อืม...หอมจัง”เขาซุกใบหน้าของเขาลงที่ไหล่ขวาของฉัน แต่ว่าเจ้ามือปลาหมึกทั้งสองข้างของเจนอสก็ยังเลื่อนลงมาที่หน้าอกของฉัน..

อะ..ไอ้คนหื่น!! เจ้าคนซาดิส!!

ตอนนี้หัวใจของฉันมันกำลังเต้นแรงจนแทบจะเด้งออกมาอยู่แล้ว!!

“เจนอส..”

“อะไรเหรอ..หืม?”

“ฉันว่าหยุดก่อน..เถอะนะ”ฉันพยายามที่จะเกลี่ยกล่อมเขา ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเจนอสที่กำลังโอบออดฉันจากด้านหลัง “ถะ....ถ้ามากกกกว่านี้.. หัวใจฉันมันจะ..เต้นแรงเกินไป”

ผึง..

หมะ..เหมือนได้ยินเสียงอะไรสักอย่างขาดลง ..เอ๊ะ??

เจนอสก็นิ่งไปซักพัก แต่แล้วในที่สุดเขาก็ยิ้มออกมา..

“ยิ่งเธอพูดแบบนี้ มันจะให้ผลตรงกันข้ามมากกว่า”

หะ..ห้ะ!!!

ตุบ..

เขาทิ้งน้ำหนักตัวลงมา กดตัวของฉันให้ไปอยู่ใต้การควบคุมของเขาอีกครั้ง

“ลูน่า..เชื่อใจฉันมั้ย?”เจนอสูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ท่าทางและคำพูดเขาเขาช่างดูออดอ้อนเหมือนกับ..ลูกแมว..บ้าจริงที่ฉันเผลอคิดว่าเขากำลังมีหูแมวแล้วกำลังลู่หูลงอย่างน่าสงสารไปได้ยังไงกัน!!?

“อึก...ชะ..เชื่อสิ แต่...”

“ไม่มีแต่อีกแล้ว....วันนี้เธอต้องเป็นของฉัน..”

เจนอสถอดเสื้อเชิ้ตชั้นสุดท้ายของเขาออก ยิ่งทำให้เห็นร่างกายที่ผ่านการฝึกฝนอย่างดีแบบ กล้ามเนื้อกำลังดีไม่เยอะและไม่น้อยเกิน เขากดริมฝีปากลงมาจูบฉันอย่างดูดดื่มแล้วเสื้อผ้าของฉันก็เริ่มถูกของเขาปลดออกไปทีละชิ้นทีละชิ้น!!

...ในตอนนั้นฉันก็ได้รู้ความจริง..ว่าเจ้าแมวน้อยแท้จริงแล้ว..
มันคือเสือร้ายที่แกล้งเป็นแมวต่างหาก!!!

“อ้ะ...”

เจนอสไล่ปลายจมูกของเขาลงมาที่ต้นคอของฉัน แล้วยังคงไล่มันลงไปเรื่อยๆจน..

จุ๊บ..

เขาขบเม้มที่คอของฉันจนเป็นรอยแดงๆ

“อื้อ! เจ็บ..นะ”

“ขอโทษ งั้น...เธอจะทำคืนก็ได้นะ?”เจนอสเอียงคอไปทางซ้าย เปิดซอกคอทางขวาให้ฉันอย่างเต็มที่!

“มะ..ไม่ทำ!”

“หึหึ..น่าเสียดายนะ”

ฉันไม่ได้เสียดายสักหน่อย!! หึ้ยๆๆ!!

เขาเริ่มลูบที่ต้นขาของฉันไปมาแล้วพาดเรียวขาของฉันขึ้นกับท่อนแขนของเขา บะ..แบบนี้..เริ่มรู้สึกไม่ดีซะแล้ว

“จะ...เจนอส อ้า!!”อะ...อะไรน่ะ!!?

เจนอสใช้ปลายนิ้วของเขาแตะลงที่ท่อนล่างที่เปลือยเปล่าของฉันเบาๆ

“เสียง...น่ารักจัง ขอฟังอีกสิ”เจนอสเริ่มหายใจแรงขึ้น เขาขยับใบหน้าของเขาเองมาใกล้กับใบหน้าของฉันในขณะที่ปลายนิ้วของเขายังไม่หยุดขยับเลย..

“อ้า..อ้ะ..เจ..อ้าง..เจนอส”ขะ..เขาทำอะไรกับร่างกายของฉัน!!? ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ใบหน้าฉันมันเริ่มร้อนขึ้น ร้อน..ร้อนเรื่อยๆ

“ไม่ต้องกลัว..ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดี”

รู้...รู้สึกดี

อา..ตอนนี้ฉัน..หัวมันโล่งไปหมด..คะ..คิดอะไรไม่ออกเลย

“ชะ..ช่วย”ไม่รู้ว่าทำไมปากของฉันมันเริ่มขยับไปเอง..เหมือนกับว่ากำลัง..มัวเมาไปยังไงอย่างงั้น..

“หืม??”

เพราะใบหน้าที่ร้อนจัดของฉันน้ำตาทั้งสองข้างกำลังไหลรินออกมาอย่างช้าๆ ใบหน้าที่แดงระเรื่อด้วยอุณหภูมิในร่างกายมันเริ่มจะรุนแรง

“ช่วย..อะ..อ่อนโยน..ด้วยนะ?”

ผึง..

มะ...เหมือนจะได้ยินเสียงอะไรขาดอีกแล้ว?

“นี่เป็นความผิดของเธอนะลูน่า..”เจนอสทำใบหน้าเหมือนกับคนที่กำลังจะหลุดการควบคุม นี่เขา..คงจะไม่ได้..

“เอ๊ะ..ทำไม..อ้ะ! ดะ..เดี๋ยวๆ!! อ๊า!!”

เผลอตัวไปเพียงแปบเดียวเท่านั้น เจนอสก็เริ่มแสดงธาตุแท้ของเสือร้าย ไม่ใส่แค่เสือร้ายแค่อย่างเดียวนะ ยังเป็นเสื่อที่หื่นสุดๆไปเลยด้วย!! เจนอสเริ่มคุกคามตัวฉันอย่างรุนแรง เขากัดเม้มทุกที่ที่ต้องการส่วนฉันก็ได้แค่ข่วนไปตามร่างกายของเขาเพื่อระบายความรู้สึกเท่านั้น!!

...บ้าเอ้ย!! บ้าชะมัด! บ้าที่สุด!!!





“ลูน่า...เป็นยังไงบ้าง?”เจนอสเกลี่ยเส้นผมของฉันไปทัดใบหู

เป็นยังไงน่ะเหรอ...

“จะ..ตาย..อยู่..แล้ว..!”ฉันเอาหน้าหลบไปซุกกับหมอนสีขาวใบใหญ่

หมอนี่...มันปีศาจชัดๆ!!!

สภาพของฉันกับเจนอสตอนนี้เรียกได้ว่าเราล่อนจ้อนกันทั้งคู่ ยังดีที่ผ้าห่มนี้มันใหญ่พอจะหลุมปิดร่างกายของเราทั้งสองได้หมด โอย...ปวดสะโพกชะมัด แต่ว่า..เมื่อกี้นี้มัน..
บะ..แบบนั้น แบบนี้..

อ้า!! นี่มันชิงสุกก่อนห่ามกันชัดๆ !! ฉันมันก็บ้าที่ดันรู้สึกดีตามไปด้วย โถ่เว้ยยยย!!!

“หิวรึเปล่า? อยากกินอะไรมั้ย?”เหอะ..คิดจะเอาของกินมาหลอกล่อฉันล่ะสิ!?

แต่ตอนนี้ต้องยอมไปก่อน..เพราะฉันหิวมาก ตั้งแต่เย็นยังไม่ได้กินอะไรเลย แถมยัง...

“เอาสเต็กเนื้อ แบบพอดีๆแล้วก็เอามันฝรั่งบดมาด้วยใส่เครื่องเขียงเยอะๆ! แล้วฉันก็อยากกินช็อกโกแล็ตเค้ก! เอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย!”

“ครับๆ..คุณภรรยาของกระผมอย่าใจร้อนนักสิครับ”เจนอสหัวเราะในลำคอแล้วลุกขึ้นนั่งที่ข้างเตียง เขาหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวจากข้างเตียงขึ้นมาใส่แล้วตามด้วยกางเกงพอดีตัวสีดำเข้ม จากตรงนี้มันทำให้ฉันเห็นรอยข่วนแดงๆที่คอของเขา..

นะ..นั่น ฝีมือฉัน..สินะ??

“โอ๊ะ..จริงด้วย ลูน่า”เจนอสชะงักเท้าก่อนที่เขาจะบิดลูกบิดประตูออกไป

“มะ..มีอะไร?”

“งานแต่งของเราเลื่อนไปเป็น อีกหนึ่งอาทิตข้างหน้านี้แล้วนะ”

เอ๊ะ...??

“หะ...ห๊ะ โอ้ยๆ!!”ฉันรีบดันตัวเองขึ้นด้วยความตกใจแต่แล้วฉันก็ต้องล้มกลับไปนอนคว่ำที่เตียงต่อต่อความเจ็บที่สะโพกของฉันมันส่งเสียงดัง กร๊อบ!! ขึ้นมาเลยทีเดียว

“เพราะฉะนั้น..พรุ่งนี้เธอต้องเตรียมตัวเข้าคอร์สเจ้าสาว ‘งดออกข้างนอก’ สักพักนะ”เจนอสหัวเราะอยู่คนเดียวแล้วก็เปิดประตูหนีหายไปทันที

คะ...ความฝันนักผจญภัยของฉัน...

จบลงในวันเดียวสินะ..