บทที่ 125 (ตอนพิเศษ)
Special part – Luna x Jenos 18+
“มากอดกัน...แบบผู้ใหญ่ดีกว่า”
“เอ๊ะ..?”
ดะ..เดี๋ยวสิ กอดแบบผู้ใหญ่..มันคงไม่ใช่แบบที่ฉันกำลังคิดใช่มั้ย?
ฉันกำลังนอนประมวลผลจากทั้งสภาพแวดล้อมและใบหน้าของเจนอสเข้าด้วยกัน ดูท่าว่าจินตนาการของฉันมันเริ่มจะเตลิดเปิดเปิงไปกันใหญ่แล้ว!!
“ดะ..เดี๋ยวก่อนเจนอส..กอดแบบผู้ใหญ่นี่คง..จะไม่ได้..”
“เธอคิดว่ายังไงล่ะ?”เจนอสยิ้มตอบกลับมา แต่รอยยิ้มนั่นมันยิ่งทำให้สิ่งที่ฉันคิดเริ่มเข้าใกล้ความจริงมากขึ้น..!
“มะ มะ มะ ไม่ๆๆ!!”ฉันเอามือไหล่ของเจนอสออกไปห่างๆ “จะ..จะทำแบบนี้ก่อนแต่งไม่ได้น้า!”
“ไม่เป็นไรฉันไม่ถือหรอก หึหึ”
แต่ฉันถือ!!!
ฉันลุกขึ้นมานั่งแล้วถอนตัวเองไปติดกับหัวเตียง พยายามหันซ้ายหันขวาหาช่องว่างหลบหนีจนจะดิ้นหลุดได้อยู่แล้วเชียว! แต่เจ้าคนมือไวตรงหน้ากลับดันมือเข้ามากั้นตัวฉันเอาไว้ได้ในทันที สมกับเป็น...เจ้าแห่งการผลักเข้ากำแพง!! สกิลการผลักเข้ากำแพงของเจนอสเริ่มจะไวขึ้นจนน่ากลัวแล้วล่ะสิ!!
“คิดจะไปไหนน่ะ หืม??”เจนอสยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันด้วยใบหน้าดำมืด
“....อุก..”คำพูดมันจุกปากไปหมดเมื่อฉันเห็นใบหน้าของเขา
“เฮ้อ..”
แต่อยู่ๆเจนอสก็ถอนหายใจออกมา แล้วล้มตัวนอนบนต้นขาของฉัน เจนอสกอดเอวของฉันเอาไว้แน่น
“..ทำไมต้องทำให้ฉันกังวลอยู่เรื่อยเลย...”เขาบ่นออกมาเบาๆ
“ขะ..ขอโทษด้วยล่ะกัน..”
“คิดว่าขอโทษแล้วมันจะจบรึไง....”
หลังจากที่เจนอสพูดจบไปเขาก็เงียบไปสักพัก..เอ๊ะ..นี่ฉัน รอดแล้วใช่มั้ย? อยู่ๆก็รู้สึกโล่งขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลย มะ..ไม่ใช้วาฉันรังเกียจหรอกนะแต่ว่า..ขะ..ของแบบนี้ฉันอยากเตรียมใจเอาไว้ก่อนนี่นา!!
แต่เขานิ่งไปนานจัง..รึว่าเขาจะหลับไปแล้ว?
“นาย..หลับรึยัง..?”ฉันแอบสะกิดเขาเบาๆ
“ยัง..”...ก็คิดแบบนั้นเอาไว้อยู่แล้วล่ะนะ “ลูน่า...ฉัน..อยากจะถาม”
“อะ..อะไรเหรอ?”
“ฉันรู้ว่าเธอมีเหตุผลมากมายที่ต้องแต่งงานกับฉัน... แต่ลูน่า...เธอรักฉันมั้ย?”
!!!
เจนอสกอดเอวของฉันแน่นขึ้น แม้ว่ามันจะไม่ได้มากจนผิดสังเกตแต่ว่าความรู้สึกนี้.. เขา..กำลังสั่น?
“อะ..เอ่อ..”
“ในฐานะรัชทายาท ทุกคนเอาใจใส่ฉันอย่างดีไปซะหมด มีท่านพ่อที่ยอดเยี่ยม มีท่านแม่ที่แสนดี.. แต่ ฉันกลับรู้สึกว่าไม่มีใครคิดว่าฉันสำคัญจริงๆ ฉันมันก็แค่..สำคัญในตำแหน่งรัชทายาทเท่านั้น..”เสียงชองเจนอสดูเศร้าลงทันทีเมื่อพูดถึงเรื่องนี้
..อะ..เอ๊ะ..ทำไมเขาถึงไม่เคยเล่าให้ฉันฟังมาก่อนเลยล่ะ!?
“แต่ฉันก็คิด...ว่าฉันยังมีเธอที่สำคัญกับฉันที่สุดอยู่ มีเธอที่เห็นว่าฉันสำคัญจริงๆ เพราะงั้นแล้ว...ฉันอยากจะทำให้เธอมีความสุข.. ฉันรักเธอนะ..รักมาตลอด...แล้วเธอล่ะ..จะรักฉันได้มั้ย??”
“นะ..นายมันขี้โกงที่สุดเลย..”
อยู่ๆก็มาพูดแบบนี้ในเวลาแบบนี้..ละ..แล้วจะให้ฉันทำยังไงเล่า!!
ฉันยกมือขึ้นปิดใบหน้าที่กำลังร้อนฉ่า ถ้ามีใครสักคนเอาไข่มาตกใส่หน้าฉันล่ะก็ บางที่มันอาจจะสุกได้ด้วยอุณหภูมิบนหน้าของฉันเลยก็ไม่ปาน!!
“หึหึ...หน้าแดงหมดแล้ว”เจนอสดันตัวขึ้นแล้วลูบที่ข้างแก้มของฉันเบาๆ ..อุก..มือของเขาเย็นไปเลยพอมันสัมผัสกับแก้มของฉัน
“...เพราะ..นายนั่นแหละ..”
“แบบนี้ฉันจะนับเป็นคำตอบได้ไหม?”
เจนอสประคองใบหน้าของฉันเข้าไปจุมพิตอย่างนิ่วนวล เขาเลียริมฝีปากของฉันเบาๆแต่ด้วยความตกใจฉันสะดุ้งจนเผลออ้าปากออกมา เจนอสจูบแลกลิ้นอย่างดูดดื่มกับฉัน..อุก...เขา..เก่งชะมัดเลย ฉันได้แต่ตัวแข็งทื่อและปล่อยให้เขาจูบอย่างที่เขาต้องการ
ฉันรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่กำบังเคลื่อนไหวอยู่ตรงคอเสื้อของฉัน พอฉันเลื่อนตาลงมาดูก็พอว่า..กระ...กระดุมเสื้อของฉันโดนปลดออกมาหมดแล้ว!!
“..ดะ...เดี๋ยว เจนอส! อ้ะ!!”
เจนอสดึงร่างกายของฉันให้มาอยู่ที่ใต้ร่างของเขาด้วยความเร็วสูง! ตอนนี้เขาได้คร่อมตัวฉันเอาไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว!!
มะ....ไม่ใช่ว่านายจะไม่ทำมันแล้วไม่ใช่รึไง??
“ในเมื่อความรู้สึกเราตรงกันแล้ว.. เราก็มาทำให้ร่างกายเป็นของกันและกันดีกว่า..”เจนอสยกยิ้มขึ้น ใบหน้าของเขาแดงระเรื่อออกมานิดๆ เจนอสเริ่มถอดถุงมือสีขาวของตัวเองออกแล้วโยนมันไปข้างหลังอย่างไม่สนใจใยดี!!
ฉัน..ฉันว่าเรื่องนั้นกับเรื่องนี้ มันไม่เห็นจะเกี่ยวกันตรงไหนเลย!!
“ฉะ..ฉันว่ามันเร็วเกินไป..”งานแต่งของเรามันอีกตั้งหนึ่งเดือนเลยนะ!!
“..งั้นฉันจะทำช้าๆเอง ไม่ต้องกลัว”
ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น!!! บ้าเอ้ย!!!
“ตะ..แต่ว่า วันนี้ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ!!”
“หืม? อยากทำในห้องน้ำ?”
ไม่ใช่แบบนั้นโว้ย!!! แล้วทำไมต้องลากเข้าเรื่องนี้ตลอดเลยล่ะ!!?
“อื้ม..!”
เจนอสก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของฉัน ขะ...เขาแทบไม่ปล่อยช่องว่างให้ฉันได้ขยับตัวเลยสักนิด! มือของเขาซุกชนไปทั่วร่างกายของฉัน เขาปลดทั้งเสื้อนอกและเสื้อเชิ้ตข้างในออกจนหมด เผยให้เห็นชุดชั้นในสีดำของฉันข้างใน พ..เพราะว่าสีดำมันซักง่ายฉันถึงได้เลือกแต่ชุดชั้นในสีดำหรอกนะ!!
“จะ จะ จะ เจนอส คือว่าฉัน..ฉันยังไม่ได้เตรียม..ใจเลย”เสียงของฉันมันตระกุกตระกักไปหมด ก็..ฉะ..ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงนี่!!
“ไม่ต้องกังวล..ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดีเอง..จุ๊บ”เขายกหลังมือของฉันขึ้นจูบแรงๆ รอยจูบปรากฏขึ้นเป็นจ้ำๆตรงหลังมือของฉันเลยล่ะแต่ว่า..มันกลับไม่เจ็บเลยสักนิด
เขาเลื่อนมือลงไปสัมผัสเนินอกเล็กๆของฉัน มันออกจะน่าเจ็บใจที่ต้องเรียกว่ามันเล็กแต่เพราะว่าในความจริงนั้นมันก็เล็กจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาไปเรียนวิชาการปลดเสื้อในมาจากสำนักไหน แต่ว่าเขาสามารถเอามือไล้ไปตามแผ่นหลังของฉันแล้วปลดมันออกได้ในครั้งเดียว!
“อย่า..อย่ามองสิ!”ฉันรีบเอามือปิดตรงส่วนหน้าอกจิ๋วของฉัน กะ..ก็ถึงมันจะไม่มีอะไรเท่าไหร่แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่อายเวลามีคนมองมันนะ!! โดยเฉพาะ..
“ไม่ต้องอายไปหรอก ไม่ช้าก็เร็วฉันต้องเห็นอยู่แล้ว..”เจนอสยิ้มอย่างเจิดจ้าแล้วพยายามแกะมือที่เกาะตรงอกของฉันออกไป
“ตะ...แต่”แต่ฉันไม่อยากให้เห็นเร็วๆนี่!!
“งั้น...มานี่สิ..”
เจนอสดึงแขนทั้งสองข้างของฉันให้เข้ามาชิดกับตัวของเขา พอฉันลุกนั่งแล้วเขาก็บังคับให้ตัวของฉันหันหลังไปชนกับแผ่นอกของเขา!! นะ..แน่น!! ไม่สิ..ไม่ใช่เวลาจะมานึกถึงเรื่องนี้..
“อืม...หอมจัง”เขาซุกใบหน้าของเขาลงที่ไหล่ขวาของฉัน แต่ว่าเจ้ามือปลาหมึกทั้งสองข้างของเจนอสก็ยังเลื่อนลงมาที่หน้าอกของฉัน..
อะ..ไอ้คนหื่น!! เจ้าคนซาดิส!!
ตอนนี้หัวใจของฉันมันกำลังเต้นแรงจนแทบจะเด้งออกมาอยู่แล้ว!!
“เจนอส..”
“อะไรเหรอ..หืม?”
“ฉันว่าหยุดก่อน..เถอะนะ”ฉันพยายามที่จะเกลี่ยกล่อมเขา ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเจนอสที่กำลังโอบออดฉันจากด้านหลัง “ถะ....ถ้ามากกกกว่านี้.. หัวใจฉันมันจะ..เต้นแรงเกินไป”
ผึง..
หมะ..เหมือนได้ยินเสียงอะไรสักอย่างขาดลง ..เอ๊ะ??
เจนอสก็นิ่งไปซักพัก แต่แล้วในที่สุดเขาก็ยิ้มออกมา..
“ยิ่งเธอพูดแบบนี้ มันจะให้ผลตรงกันข้ามมากกว่า”
หะ..ห้ะ!!!
ตุบ..
เขาทิ้งน้ำหนักตัวลงมา กดตัวของฉันให้ไปอยู่ใต้การควบคุมของเขาอีกครั้ง
“ลูน่า..เชื่อใจฉันมั้ย?”เจนอสูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ท่าทางและคำพูดเขาเขาช่างดูออดอ้อนเหมือนกับ..ลูกแมว..บ้าจริงที่ฉันเผลอคิดว่าเขากำลังมีหูแมวแล้วกำลังลู่หูลงอย่างน่าสงสารไปได้ยังไงกัน!!?
“อึก...ชะ..เชื่อสิ แต่...”
“ไม่มีแต่อีกแล้ว....วันนี้เธอต้องเป็นของฉัน..”
เจนอสถอดเสื้อเชิ้ตชั้นสุดท้ายของเขาออก ยิ่งทำให้เห็นร่างกายที่ผ่านการฝึกฝนอย่างดีแบบ กล้ามเนื้อกำลังดีไม่เยอะและไม่น้อยเกิน เขากดริมฝีปากลงมาจูบฉันอย่างดูดดื่มแล้วเสื้อผ้าของฉันก็เริ่มถูกของเขาปลดออกไปทีละชิ้นทีละชิ้น!!
...ในตอนนั้นฉันก็ได้รู้ความจริง..ว่าเจ้าแมวน้อยแท้จริงแล้ว..
มันคือเสือร้ายที่แกล้งเป็นแมวต่างหาก!!!
“อ้ะ...”
เจนอสไล่ปลายจมูกของเขาลงมาที่ต้นคอของฉัน แล้วยังคงไล่มันลงไปเรื่อยๆจน..
จุ๊บ..
เขาขบเม้มที่คอของฉันจนเป็นรอยแดงๆ
“อื้อ! เจ็บ..นะ”
“ขอโทษ งั้น...เธอจะทำคืนก็ได้นะ?”เจนอสเอียงคอไปทางซ้าย เปิดซอกคอทางขวาให้ฉันอย่างเต็มที่!
“มะ..ไม่ทำ!”
“หึหึ..น่าเสียดายนะ”
ฉันไม่ได้เสียดายสักหน่อย!! หึ้ยๆๆ!!
เขาเริ่มลูบที่ต้นขาของฉันไปมาแล้วพาดเรียวขาของฉันขึ้นกับท่อนแขนของเขา บะ..แบบนี้..เริ่มรู้สึกไม่ดีซะแล้ว
“จะ...เจนอส อ้า!!”อะ...อะไรน่ะ!!?
เจนอสใช้ปลายนิ้วของเขาแตะลงที่ท่อนล่างที่เปลือยเปล่าของฉันเบาๆ
“เสียง...น่ารักจัง ขอฟังอีกสิ”เจนอสเริ่มหายใจแรงขึ้น เขาขยับใบหน้าของเขาเองมาใกล้กับใบหน้าของฉันในขณะที่ปลายนิ้วของเขายังไม่หยุดขยับเลย..
“อ้า..อ้ะ..เจ..อ้าง..เจนอส”ขะ..เขาทำอะไรกับร่างกายของฉัน!!? ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ใบหน้าฉันมันเริ่มร้อนขึ้น ร้อน..ร้อนเรื่อยๆ
“ไม่ต้องกลัว..ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดี”
รู้...รู้สึกดี
อา..ตอนนี้ฉัน..หัวมันโล่งไปหมด..คะ..คิดอะไรไม่ออกเลย
“ชะ..ช่วย”ไม่รู้ว่าทำไมปากของฉันมันเริ่มขยับไปเอง..เหมือนกับว่ากำลัง..มัวเมาไปยังไงอย่างงั้น..
“หืม??”
เพราะใบหน้าที่ร้อนจัดของฉันน้ำตาทั้งสองข้างกำลังไหลรินออกมาอย่างช้าๆ ใบหน้าที่แดงระเรื่อด้วยอุณหภูมิในร่างกายมันเริ่มจะรุนแรง
“ช่วย..อะ..อ่อนโยน..ด้วยนะ?”
ผึง..
มะ...เหมือนจะได้ยินเสียงอะไรขาดอีกแล้ว?
“นี่เป็นความผิดของเธอนะลูน่า..”เจนอสทำใบหน้าเหมือนกับคนที่กำลังจะหลุดการควบคุม นี่เขา..คงจะไม่ได้..
“เอ๊ะ..ทำไม..อ้ะ! ดะ..เดี๋ยวๆ!! อ๊า!!”
เผลอตัวไปเพียงแปบเดียวเท่านั้น เจนอสก็เริ่มแสดงธาตุแท้ของเสือร้าย ไม่ใส่แค่เสือร้ายแค่อย่างเดียวนะ ยังเป็นเสื่อที่หื่นสุดๆไปเลยด้วย!! เจนอสเริ่มคุกคามตัวฉันอย่างรุนแรง เขากัดเม้มทุกที่ที่ต้องการส่วนฉันก็ได้แค่ข่วนไปตามร่างกายของเขาเพื่อระบายความรู้สึกเท่านั้น!!
...บ้าเอ้ย!! บ้าชะมัด! บ้าที่สุด!!!
“ลูน่า...เป็นยังไงบ้าง?”เจนอสเกลี่ยเส้นผมของฉันไปทัดใบหู
เป็นยังไงน่ะเหรอ...
“จะ..ตาย..อยู่..แล้ว..!”ฉันเอาหน้าหลบไปซุกกับหมอนสีขาวใบใหญ่
หมอนี่...มันปีศาจชัดๆ!!!
สภาพของฉันกับเจนอสตอนนี้เรียกได้ว่าเราล่อนจ้อนกันทั้งคู่ ยังดีที่ผ้าห่มนี้มันใหญ่พอจะหลุมปิดร่างกายของเราทั้งสองได้หมด โอย...ปวดสะโพกชะมัด แต่ว่า..เมื่อกี้นี้มัน..
บะ..แบบนั้น แบบนี้..
อ้า!! นี่มันชิงสุกก่อนห่ามกันชัดๆ !! ฉันมันก็บ้าที่ดันรู้สึกดีตามไปด้วย โถ่เว้ยยยย!!!
“หิวรึเปล่า? อยากกินอะไรมั้ย?”เหอะ..คิดจะเอาของกินมาหลอกล่อฉันล่ะสิ!?
แต่ตอนนี้ต้องยอมไปก่อน..เพราะฉันหิวมาก ตั้งแต่เย็นยังไม่ได้กินอะไรเลย แถมยัง...
“เอาสเต็กเนื้อ แบบพอดีๆแล้วก็เอามันฝรั่งบดมาด้วยใส่เครื่องเขียงเยอะๆ! แล้วฉันก็อยากกินช็อกโกแล็ตเค้ก! เอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย!”
“ครับๆ..คุณภรรยาของกระผมอย่าใจร้อนนักสิครับ”เจนอสหัวเราะในลำคอแล้วลุกขึ้นนั่งที่ข้างเตียง เขาหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวจากข้างเตียงขึ้นมาใส่แล้วตามด้วยกางเกงพอดีตัวสีดำเข้ม จากตรงนี้มันทำให้ฉันเห็นรอยข่วนแดงๆที่คอของเขา..
นะ..นั่น ฝีมือฉัน..สินะ??
“โอ๊ะ..จริงด้วย ลูน่า”เจนอสชะงักเท้าก่อนที่เขาจะบิดลูกบิดประตูออกไป
“มะ..มีอะไร?”
“งานแต่งของเราเลื่อนไปเป็น อีกหนึ่งอาทิตข้างหน้านี้แล้วนะ”
เอ๊ะ...??
“หะ...ห๊ะ โอ้ยๆ!!”ฉันรีบดันตัวเองขึ้นด้วยความตกใจแต่แล้วฉันก็ต้องล้มกลับไปนอนคว่ำที่เตียงต่อต่อความเจ็บที่สะโพกของฉันมันส่งเสียงดัง กร๊อบ!! ขึ้นมาเลยทีเดียว
“เพราะฉะนั้น..พรุ่งนี้เธอต้องเตรียมตัวเข้าคอร์สเจ้าสาว ‘งดออกข้างนอก’ สักพักนะ”เจนอสหัวเราะอยู่คนเดียวแล้วก็เปิดประตูหนีหายไปทันที
คะ...ความฝันนักผจญภัยของฉัน...
จบลงในวันเดียวสินะ..
“มากอดกัน...แบบผู้ใหญ่ดีกว่า”
“เอ๊ะ..?”
ดะ..เดี๋ยวสิ กอดแบบผู้ใหญ่..มันคงไม่ใช่แบบที่ฉันกำลังคิดใช่มั้ย?
ฉันกำลังนอนประมวลผลจากทั้งสภาพแวดล้อมและใบหน้าของเจนอสเข้าด้วยกัน ดูท่าว่าจินตนาการของฉันมันเริ่มจะเตลิดเปิดเปิงไปกันใหญ่แล้ว!!
“ดะ..เดี๋ยวก่อนเจนอส..กอดแบบผู้ใหญ่นี่คง..จะไม่ได้..”
“เธอคิดว่ายังไงล่ะ?”เจนอสยิ้มตอบกลับมา แต่รอยยิ้มนั่นมันยิ่งทำให้สิ่งที่ฉันคิดเริ่มเข้าใกล้ความจริงมากขึ้น..!
“มะ มะ มะ ไม่ๆๆ!!”ฉันเอามือไหล่ของเจนอสออกไปห่างๆ “จะ..จะทำแบบนี้ก่อนแต่งไม่ได้น้า!”
“ไม่เป็นไรฉันไม่ถือหรอก หึหึ”
แต่ฉันถือ!!!
ฉันลุกขึ้นมานั่งแล้วถอนตัวเองไปติดกับหัวเตียง พยายามหันซ้ายหันขวาหาช่องว่างหลบหนีจนจะดิ้นหลุดได้อยู่แล้วเชียว! แต่เจ้าคนมือไวตรงหน้ากลับดันมือเข้ามากั้นตัวฉันเอาไว้ได้ในทันที สมกับเป็น...เจ้าแห่งการผลักเข้ากำแพง!! สกิลการผลักเข้ากำแพงของเจนอสเริ่มจะไวขึ้นจนน่ากลัวแล้วล่ะสิ!!
“คิดจะไปไหนน่ะ หืม??”เจนอสยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันด้วยใบหน้าดำมืด
“....อุก..”คำพูดมันจุกปากไปหมดเมื่อฉันเห็นใบหน้าของเขา
“เฮ้อ..”
แต่อยู่ๆเจนอสก็ถอนหายใจออกมา แล้วล้มตัวนอนบนต้นขาของฉัน เจนอสกอดเอวของฉันเอาไว้แน่น
“..ทำไมต้องทำให้ฉันกังวลอยู่เรื่อยเลย...”เขาบ่นออกมาเบาๆ
“ขะ..ขอโทษด้วยล่ะกัน..”
“คิดว่าขอโทษแล้วมันจะจบรึไง....”
หลังจากที่เจนอสพูดจบไปเขาก็เงียบไปสักพัก..เอ๊ะ..นี่ฉัน รอดแล้วใช่มั้ย? อยู่ๆก็รู้สึกโล่งขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลย มะ..ไม่ใช้วาฉันรังเกียจหรอกนะแต่ว่า..ขะ..ของแบบนี้ฉันอยากเตรียมใจเอาไว้ก่อนนี่นา!!
แต่เขานิ่งไปนานจัง..รึว่าเขาจะหลับไปแล้ว?
“นาย..หลับรึยัง..?”ฉันแอบสะกิดเขาเบาๆ
“ยัง..”...ก็คิดแบบนั้นเอาไว้อยู่แล้วล่ะนะ “ลูน่า...ฉัน..อยากจะถาม”
“อะ..อะไรเหรอ?”
“ฉันรู้ว่าเธอมีเหตุผลมากมายที่ต้องแต่งงานกับฉัน... แต่ลูน่า...เธอรักฉันมั้ย?”
!!!
เจนอสกอดเอวของฉันแน่นขึ้น แม้ว่ามันจะไม่ได้มากจนผิดสังเกตแต่ว่าความรู้สึกนี้.. เขา..กำลังสั่น?
“อะ..เอ่อ..”
“ในฐานะรัชทายาท ทุกคนเอาใจใส่ฉันอย่างดีไปซะหมด มีท่านพ่อที่ยอดเยี่ยม มีท่านแม่ที่แสนดี.. แต่ ฉันกลับรู้สึกว่าไม่มีใครคิดว่าฉันสำคัญจริงๆ ฉันมันก็แค่..สำคัญในตำแหน่งรัชทายาทเท่านั้น..”เสียงชองเจนอสดูเศร้าลงทันทีเมื่อพูดถึงเรื่องนี้
..อะ..เอ๊ะ..ทำไมเขาถึงไม่เคยเล่าให้ฉันฟังมาก่อนเลยล่ะ!?
“แต่ฉันก็คิด...ว่าฉันยังมีเธอที่สำคัญกับฉันที่สุดอยู่ มีเธอที่เห็นว่าฉันสำคัญจริงๆ เพราะงั้นแล้ว...ฉันอยากจะทำให้เธอมีความสุข.. ฉันรักเธอนะ..รักมาตลอด...แล้วเธอล่ะ..จะรักฉันได้มั้ย??”
“นะ..นายมันขี้โกงที่สุดเลย..”
อยู่ๆก็มาพูดแบบนี้ในเวลาแบบนี้..ละ..แล้วจะให้ฉันทำยังไงเล่า!!
ฉันยกมือขึ้นปิดใบหน้าที่กำลังร้อนฉ่า ถ้ามีใครสักคนเอาไข่มาตกใส่หน้าฉันล่ะก็ บางที่มันอาจจะสุกได้ด้วยอุณหภูมิบนหน้าของฉันเลยก็ไม่ปาน!!
“หึหึ...หน้าแดงหมดแล้ว”เจนอสดันตัวขึ้นแล้วลูบที่ข้างแก้มของฉันเบาๆ ..อุก..มือของเขาเย็นไปเลยพอมันสัมผัสกับแก้มของฉัน
“...เพราะ..นายนั่นแหละ..”
“แบบนี้ฉันจะนับเป็นคำตอบได้ไหม?”
เจนอสประคองใบหน้าของฉันเข้าไปจุมพิตอย่างนิ่วนวล เขาเลียริมฝีปากของฉันเบาๆแต่ด้วยความตกใจฉันสะดุ้งจนเผลออ้าปากออกมา เจนอสจูบแลกลิ้นอย่างดูดดื่มกับฉัน..อุก...เขา..เก่งชะมัดเลย ฉันได้แต่ตัวแข็งทื่อและปล่อยให้เขาจูบอย่างที่เขาต้องการ
ฉันรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่กำบังเคลื่อนไหวอยู่ตรงคอเสื้อของฉัน พอฉันเลื่อนตาลงมาดูก็พอว่า..กระ...กระดุมเสื้อของฉันโดนปลดออกมาหมดแล้ว!!
“..ดะ...เดี๋ยว เจนอส! อ้ะ!!”
เจนอสดึงร่างกายของฉันให้มาอยู่ที่ใต้ร่างของเขาด้วยความเร็วสูง! ตอนนี้เขาได้คร่อมตัวฉันเอาไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว!!
มะ....ไม่ใช่ว่านายจะไม่ทำมันแล้วไม่ใช่รึไง??
“ในเมื่อความรู้สึกเราตรงกันแล้ว.. เราก็มาทำให้ร่างกายเป็นของกันและกันดีกว่า..”เจนอสยกยิ้มขึ้น ใบหน้าของเขาแดงระเรื่อออกมานิดๆ เจนอสเริ่มถอดถุงมือสีขาวของตัวเองออกแล้วโยนมันไปข้างหลังอย่างไม่สนใจใยดี!!
ฉัน..ฉันว่าเรื่องนั้นกับเรื่องนี้ มันไม่เห็นจะเกี่ยวกันตรงไหนเลย!!
“ฉะ..ฉันว่ามันเร็วเกินไป..”งานแต่งของเรามันอีกตั้งหนึ่งเดือนเลยนะ!!
“..งั้นฉันจะทำช้าๆเอง ไม่ต้องกลัว”
ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น!!! บ้าเอ้ย!!!
“ตะ..แต่ว่า วันนี้ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ!!”
“หืม? อยากทำในห้องน้ำ?”
ไม่ใช่แบบนั้นโว้ย!!! แล้วทำไมต้องลากเข้าเรื่องนี้ตลอดเลยล่ะ!!?
“อื้ม..!”
เจนอสก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของฉัน ขะ...เขาแทบไม่ปล่อยช่องว่างให้ฉันได้ขยับตัวเลยสักนิด! มือของเขาซุกชนไปทั่วร่างกายของฉัน เขาปลดทั้งเสื้อนอกและเสื้อเชิ้ตข้างในออกจนหมด เผยให้เห็นชุดชั้นในสีดำของฉันข้างใน พ..เพราะว่าสีดำมันซักง่ายฉันถึงได้เลือกแต่ชุดชั้นในสีดำหรอกนะ!!
“จะ จะ จะ เจนอส คือว่าฉัน..ฉันยังไม่ได้เตรียม..ใจเลย”เสียงของฉันมันตระกุกตระกักไปหมด ก็..ฉะ..ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงนี่!!
“ไม่ต้องกังวล..ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดีเอง..จุ๊บ”เขายกหลังมือของฉันขึ้นจูบแรงๆ รอยจูบปรากฏขึ้นเป็นจ้ำๆตรงหลังมือของฉันเลยล่ะแต่ว่า..มันกลับไม่เจ็บเลยสักนิด
เขาเลื่อนมือลงไปสัมผัสเนินอกเล็กๆของฉัน มันออกจะน่าเจ็บใจที่ต้องเรียกว่ามันเล็กแต่เพราะว่าในความจริงนั้นมันก็เล็กจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาไปเรียนวิชาการปลดเสื้อในมาจากสำนักไหน แต่ว่าเขาสามารถเอามือไล้ไปตามแผ่นหลังของฉันแล้วปลดมันออกได้ในครั้งเดียว!
“อย่า..อย่ามองสิ!”ฉันรีบเอามือปิดตรงส่วนหน้าอกจิ๋วของฉัน กะ..ก็ถึงมันจะไม่มีอะไรเท่าไหร่แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่อายเวลามีคนมองมันนะ!! โดยเฉพาะ..
“ไม่ต้องอายไปหรอก ไม่ช้าก็เร็วฉันต้องเห็นอยู่แล้ว..”เจนอสยิ้มอย่างเจิดจ้าแล้วพยายามแกะมือที่เกาะตรงอกของฉันออกไป
“ตะ...แต่”แต่ฉันไม่อยากให้เห็นเร็วๆนี่!!
“งั้น...มานี่สิ..”
เจนอสดึงแขนทั้งสองข้างของฉันให้เข้ามาชิดกับตัวของเขา พอฉันลุกนั่งแล้วเขาก็บังคับให้ตัวของฉันหันหลังไปชนกับแผ่นอกของเขา!! นะ..แน่น!! ไม่สิ..ไม่ใช่เวลาจะมานึกถึงเรื่องนี้..
“อืม...หอมจัง”เขาซุกใบหน้าของเขาลงที่ไหล่ขวาของฉัน แต่ว่าเจ้ามือปลาหมึกทั้งสองข้างของเจนอสก็ยังเลื่อนลงมาที่หน้าอกของฉัน..
อะ..ไอ้คนหื่น!! เจ้าคนซาดิส!!
ตอนนี้หัวใจของฉันมันกำลังเต้นแรงจนแทบจะเด้งออกมาอยู่แล้ว!!
“เจนอส..”
“อะไรเหรอ..หืม?”
“ฉันว่าหยุดก่อน..เถอะนะ”ฉันพยายามที่จะเกลี่ยกล่อมเขา ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเจนอสที่กำลังโอบออดฉันจากด้านหลัง “ถะ....ถ้ามากกกกว่านี้.. หัวใจฉันมันจะ..เต้นแรงเกินไป”
ผึง..
หมะ..เหมือนได้ยินเสียงอะไรสักอย่างขาดลง ..เอ๊ะ??
เจนอสก็นิ่งไปซักพัก แต่แล้วในที่สุดเขาก็ยิ้มออกมา..
“ยิ่งเธอพูดแบบนี้ มันจะให้ผลตรงกันข้ามมากกว่า”
หะ..ห้ะ!!!
ตุบ..
เขาทิ้งน้ำหนักตัวลงมา กดตัวของฉันให้ไปอยู่ใต้การควบคุมของเขาอีกครั้ง
“ลูน่า..เชื่อใจฉันมั้ย?”เจนอสูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ท่าทางและคำพูดเขาเขาช่างดูออดอ้อนเหมือนกับ..ลูกแมว..บ้าจริงที่ฉันเผลอคิดว่าเขากำลังมีหูแมวแล้วกำลังลู่หูลงอย่างน่าสงสารไปได้ยังไงกัน!!?
“อึก...ชะ..เชื่อสิ แต่...”
“ไม่มีแต่อีกแล้ว....วันนี้เธอต้องเป็นของฉัน..”
เจนอสถอดเสื้อเชิ้ตชั้นสุดท้ายของเขาออก ยิ่งทำให้เห็นร่างกายที่ผ่านการฝึกฝนอย่างดีแบบ กล้ามเนื้อกำลังดีไม่เยอะและไม่น้อยเกิน เขากดริมฝีปากลงมาจูบฉันอย่างดูดดื่มแล้วเสื้อผ้าของฉันก็เริ่มถูกของเขาปลดออกไปทีละชิ้นทีละชิ้น!!
...ในตอนนั้นฉันก็ได้รู้ความจริง..ว่าเจ้าแมวน้อยแท้จริงแล้ว..
มันคือเสือร้ายที่แกล้งเป็นแมวต่างหาก!!!
“อ้ะ...”
เจนอสไล่ปลายจมูกของเขาลงมาที่ต้นคอของฉัน แล้วยังคงไล่มันลงไปเรื่อยๆจน..
จุ๊บ..
เขาขบเม้มที่คอของฉันจนเป็นรอยแดงๆ
“อื้อ! เจ็บ..นะ”
“ขอโทษ งั้น...เธอจะทำคืนก็ได้นะ?”เจนอสเอียงคอไปทางซ้าย เปิดซอกคอทางขวาให้ฉันอย่างเต็มที่!
“มะ..ไม่ทำ!”
“หึหึ..น่าเสียดายนะ”
ฉันไม่ได้เสียดายสักหน่อย!! หึ้ยๆๆ!!
เขาเริ่มลูบที่ต้นขาของฉันไปมาแล้วพาดเรียวขาของฉันขึ้นกับท่อนแขนของเขา บะ..แบบนี้..เริ่มรู้สึกไม่ดีซะแล้ว
“จะ...เจนอส อ้า!!”อะ...อะไรน่ะ!!?
เจนอสใช้ปลายนิ้วของเขาแตะลงที่ท่อนล่างที่เปลือยเปล่าของฉันเบาๆ
“เสียง...น่ารักจัง ขอฟังอีกสิ”เจนอสเริ่มหายใจแรงขึ้น เขาขยับใบหน้าของเขาเองมาใกล้กับใบหน้าของฉันในขณะที่ปลายนิ้วของเขายังไม่หยุดขยับเลย..
“อ้า..อ้ะ..เจ..อ้าง..เจนอส”ขะ..เขาทำอะไรกับร่างกายของฉัน!!? ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ใบหน้าฉันมันเริ่มร้อนขึ้น ร้อน..ร้อนเรื่อยๆ
“ไม่ต้องกลัว..ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดี”
รู้...รู้สึกดี
อา..ตอนนี้ฉัน..หัวมันโล่งไปหมด..คะ..คิดอะไรไม่ออกเลย
“ชะ..ช่วย”ไม่รู้ว่าทำไมปากของฉันมันเริ่มขยับไปเอง..เหมือนกับว่ากำลัง..มัวเมาไปยังไงอย่างงั้น..
“หืม??”
เพราะใบหน้าที่ร้อนจัดของฉันน้ำตาทั้งสองข้างกำลังไหลรินออกมาอย่างช้าๆ ใบหน้าที่แดงระเรื่อด้วยอุณหภูมิในร่างกายมันเริ่มจะรุนแรง
“ช่วย..อะ..อ่อนโยน..ด้วยนะ?”
ผึง..
มะ...เหมือนจะได้ยินเสียงอะไรขาดอีกแล้ว?
“นี่เป็นความผิดของเธอนะลูน่า..”เจนอสทำใบหน้าเหมือนกับคนที่กำลังจะหลุดการควบคุม นี่เขา..คงจะไม่ได้..
“เอ๊ะ..ทำไม..อ้ะ! ดะ..เดี๋ยวๆ!! อ๊า!!”
เผลอตัวไปเพียงแปบเดียวเท่านั้น เจนอสก็เริ่มแสดงธาตุแท้ของเสือร้าย ไม่ใส่แค่เสือร้ายแค่อย่างเดียวนะ ยังเป็นเสื่อที่หื่นสุดๆไปเลยด้วย!! เจนอสเริ่มคุกคามตัวฉันอย่างรุนแรง เขากัดเม้มทุกที่ที่ต้องการส่วนฉันก็ได้แค่ข่วนไปตามร่างกายของเขาเพื่อระบายความรู้สึกเท่านั้น!!
...บ้าเอ้ย!! บ้าชะมัด! บ้าที่สุด!!!
“ลูน่า...เป็นยังไงบ้าง?”เจนอสเกลี่ยเส้นผมของฉันไปทัดใบหู
เป็นยังไงน่ะเหรอ...
“จะ..ตาย..อยู่..แล้ว..!”ฉันเอาหน้าหลบไปซุกกับหมอนสีขาวใบใหญ่
หมอนี่...มันปีศาจชัดๆ!!!
สภาพของฉันกับเจนอสตอนนี้เรียกได้ว่าเราล่อนจ้อนกันทั้งคู่ ยังดีที่ผ้าห่มนี้มันใหญ่พอจะหลุมปิดร่างกายของเราทั้งสองได้หมด โอย...ปวดสะโพกชะมัด แต่ว่า..เมื่อกี้นี้มัน..
บะ..แบบนั้น แบบนี้..
อ้า!! นี่มันชิงสุกก่อนห่ามกันชัดๆ !! ฉันมันก็บ้าที่ดันรู้สึกดีตามไปด้วย โถ่เว้ยยยย!!!
“หิวรึเปล่า? อยากกินอะไรมั้ย?”เหอะ..คิดจะเอาของกินมาหลอกล่อฉันล่ะสิ!?
แต่ตอนนี้ต้องยอมไปก่อน..เพราะฉันหิวมาก ตั้งแต่เย็นยังไม่ได้กินอะไรเลย แถมยัง...
“เอาสเต็กเนื้อ แบบพอดีๆแล้วก็เอามันฝรั่งบดมาด้วยใส่เครื่องเขียงเยอะๆ! แล้วฉันก็อยากกินช็อกโกแล็ตเค้ก! เอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย!”
“ครับๆ..คุณภรรยาของกระผมอย่าใจร้อนนักสิครับ”เจนอสหัวเราะในลำคอแล้วลุกขึ้นนั่งที่ข้างเตียง เขาหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวจากข้างเตียงขึ้นมาใส่แล้วตามด้วยกางเกงพอดีตัวสีดำเข้ม จากตรงนี้มันทำให้ฉันเห็นรอยข่วนแดงๆที่คอของเขา..
นะ..นั่น ฝีมือฉัน..สินะ??
“โอ๊ะ..จริงด้วย ลูน่า”เจนอสชะงักเท้าก่อนที่เขาจะบิดลูกบิดประตูออกไป
“มะ..มีอะไร?”
“งานแต่งของเราเลื่อนไปเป็น อีกหนึ่งอาทิตข้างหน้านี้แล้วนะ”
เอ๊ะ...??
“หะ...ห๊ะ โอ้ยๆ!!”ฉันรีบดันตัวเองขึ้นด้วยความตกใจแต่แล้วฉันก็ต้องล้มกลับไปนอนคว่ำที่เตียงต่อต่อความเจ็บที่สะโพกของฉันมันส่งเสียงดัง กร๊อบ!! ขึ้นมาเลยทีเดียว
“เพราะฉะนั้น..พรุ่งนี้เธอต้องเตรียมตัวเข้าคอร์สเจ้าสาว ‘งดออกข้างนอก’ สักพักนะ”เจนอสหัวเราะอยู่คนเดียวแล้วก็เปิดประตูหนีหายไปทันที
คะ...ความฝันนักผจญภัยของฉัน...
จบลงในวันเดียวสินะ..
